مکلارن اف۱
مکلارن اف۱ (انگلیسی: McLaren F1) یک ماشین اسپرت است که توسط شرکت خودروسازی مکلارن طراحی و ساخته شدهاست.
مکلارن اف۱ | |
---|---|
![]() | |
دید کلی | |
شرکت | خودروسازی مکلارن |
تولید | 1993–1998[1] (106 cars) |
مونتاژ | ووکینگ، ساری، England |
طراحی | Gordon Murray Peter Stevens |
بدنه و شاسی | |
کلاس | خودروی اسپورت (S) |
شکل بدنه | 2-door کوپه |
طرحبندی | خودروهای موتور وسط عقب-محور عقب |
در | درب پروانهای |
مرتبط | McLaren F1 GTR مکلارن اف۱ الام |
پیشرانه | |
موتور | ۶٫۱ لیتر (۶٬۰۶۴ سانتیمتر مکعب) BMW S70/2 V12 |
قدرت موتور | ۶۲۷ اسب بخار متری (۴۶۱ کیلووات؛ ۶۱۸ اسب بخار) ۶۵۰ نیوتن متر (۴۷۹ پوند نیرو-فوت) of torque |
جعبهدنده | 6-speed جعبهدنده دستی |
ابعاد | |
فاصله بین محورها | ۲٬۷۱۸ میلیمتر (۱۰۷٫۰ اینچ) |
طول | ۴٬۲۸۷ میلیمتر (۱۶۸٫۸ اینچ) |
عرض | ۱٬۸۲۰ میلیمتر (۷۱٫۷ اینچ) |
ارتفاع | ۱٬۱۴۰ میلیمتر (۴۴٫۹ اینچ) |
وزن خالص | ۱٬۱۳۸ کیلوگرم (۲٬۵۰۹ پوند) |
گاهشمار | |
جانشین | مکلارن پی۱ (spiritual) مکلارن اسپیدتیل |
در اصل یک مفهوم درک شده توسط گوردون موری است. او ران دنیس را متقاعد به برگشتن به پروژه کرد و وی را با گیتر استیونس برای طراحی خارجی خودرو درگیر کرد. مکلارن اف۱ با ثبت حداکثر سرعت ۳۸۷ کیلومتر بر ساعت (۳۹۱ کیلومتر بر ساعت در رکوردگیری غیررسمی) در زمان خود، سریعترین خودروی خیابانی جهان بود. این خودرو طراحیها و فناوریهای متعدد و منحصر به فردی دارد که میتوان به نکات زیر اشاره کرد. سبکتر و دارای یک ساختار سادهتر از خودروهای مدرن اسپرت است. دارای یک صندلی در مرکز خودرو بوده و در پشت دو صندلی برای سرنشینان پشتی است. فراهم نمودن دید بهتر راننده به نسبت صندلیهای معمولی. در مجموع، ۱۰۶ اتومبیل، با برخی از تغییرات در طراحی تولید شد.
مکلارن اف۱ دارای پیشرانه ۱۲ سیلندر با حجم ۶٫۱ لیتر با بلوک آلومینیومی بود که توسط شرکت بامو ساخته شد. قدرت این پیشرانه ۶۱۸ اسب بخار در دور موتور ۷۴۰۰ rpm است.
منابع
- "Watch a young Elon Musk take delivery of his McLaren F1 in 1999". Retrieved 23 January 2016.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «McLaren F1». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۶ آوریل ۲۰۱۹.