موزه شانگهای

موزه شانگهای (انگلیسی: Shanghai Museum‎) موزه هنر چین باستان است که در میدان مردم در منطقه هوانگ‌پو، شانگهای چین واقع شده است. این موزه در سال ۱۹۹۶ در مکان فعلی، بازسازی شده و از موزه‌های مدرن و طراز جهانی چین به حساب می‌آید.[5]

موزه شانگهای
تأسیس۱۹۵۲[1][2]
موقعیتشماره ۲۰۱ خیابان رنمین، میدان مردم، شانگهای، ۲۰۰۰۰۳[3]
مختصات۳۱٫۲۳۰۲۷۸°شمالی ۱۲۱٫۴۷۰۵۵۶°شرقی / 31.230278; 121.470556
تعداد بازدیدکنندگان۱٫۹ میلیون (۲۰۱۳)[4]
رتبه دوم چین و رتبه بیست و پنجم جهانی (۲۰۱۳)[4]
مدیرما چنگیوان (۱۹۸۵–۹۹)
ترابری عمومیایستگاه میدان مردم، خطوط ۱ ،۲ و ۸ (متروی شانگهای)
وبگاهwww.shanghaimuseum.net

داستان

موزه شانگهای در سال 1952 در حالی در 325 جاده نانجینگ غربی تاسیس شد که برای اولین بار در خانه باشگاه اسب دوانی سابق شانگهای بود.[6] این موزه دارای مجموعه‌ای از سه منبع: دسته ای از اشیا که ارتش سوم میدانی در طول جنگ داخلی جمع کرده و پس از تسخیر کمونیست ها بر شهر ، آنها را به شانگهای آورده است، مصنوعات مصادره شده توسط خدمات گمرکی ؛ اقلامی که به دلیل فشارهای سیاسی در جریان تحریم های سیاسی توسط مجموعه داران خصوصی فروخته شده و توسط دولت خریداری شده است و اشیایی که در موزه شهرداری سابق شانگهای بود و با موزه جدید شانگهای ادغام شد.

کار موزه در نتیجه انقلاب فرهنگی تا حد زیادی متوقف شد. اما پس از پایان انقلاب ، به عنوان یکی از موزه های مهم چین ، با کمک های مالی، خریدهای دولتی و یافته های مهم از کاوش های باستان شناسی مجموعه ها غنیتر شده اند.

افزایش مجموعه ها فشار زیادی به فضای تنگ نمایشگاهی وارد کرد و نتیجه آن تصمیم گیری رییس وقت آن زمان موزه، آقای ما چنگ یوان برای ساخت ساختمان جدید موزه شد. در سال 1992 ، شهردار هوانگ جو پس از مشاهده ساختمان فرسوده موزه برای بازسازی این مکان مهم پیشنهاد اختصاص زمینی در میدان مردم را ارائه کرد اما هزینه ساخت آن به عهده مجموعه بود.[7][8]

با اجاره ساختمان قدیمی به یک سازنده هنگ کنگی حدود 25 میلیون دلار و با سفرهای زیاد 10 میلیون دلار دیگر از افرادی که پس از انقلاب کمونیستی به هنگ کنگ فرار کرده بودند جمع شد و 140 میلیون یوان از سمت دولت تامین شد.[9]

معماری ساختمان

ساخت بنای 5 طبقه فعلی موزه در آگوست 1993 آغاز شد و در اکتبر 1996 ساختمانی با مساحت 39200 متر مربع و ارتفاع 29.5 متر افتتاح شد.[10]

این ساختمان توسط معماری محلی ژینگ تونگه طراحی شده است. ایده طراحی این ساختمان ظرف پخت و پز برنز باستانی به نام دینگ است که اکنون در موزه به نمایش گذاشته شده است. این ساختمان دارای یک صفحه گرد و یک پایه مربع است که نماد برداشت چینیان باستان از جهان به عنوان "آسمان گرد ، زمین مربع" است.

مجموعه‌ها

این موزه دارای مجموعه ای با بیش از 120،000 قطعه است که شامل لوح های برنز ، سرامیک ، خوشنویسی ، مبلمان ، یشم ، سکه‌های باستانی ، نقاشی ، مهر ، مجسمه ، هنر اقلیت و هنرهای خارجی است. موزه شانگهای چندین مورد با اهمیت ملی از جمله یکی از سه نمونه آینه برنز "شفاف" از سلسله هان را در خود جای داده است.

گالری‌ها

موزه، یازده گالری و سه سالن نمایشگاه موقت ویژه دارد. گالری های دائمی عبارتند از:


گالری برنز چینی باستان

گالری مجسمه‌های چینی باستان

گالری سرامیک های چینی باستان

گالری یشم های چینی باستان

گالری نقاشی های باستانی چینی

گالری خوشنویسی چینی باستان

گالری مهرهای چینی باستان

گالری سکه شناسی چینی باستان

گالری مبلمان چینی در سلسله های مینگ و چینگ

گالری هنرها و صنایع دستی اقلیت های چین

مجموعه سکه‌ها

این موزه دارای مجموعه مهمی از سکه های باستانی از جاده ابریشم است که در سال 1991 توسط لیندا و راجر دو اهدا شده است. این مجموعه شامل 1783 قطعه از یونانیان تا امپراتوری مغول است.[11]


نگارخانه

منابع
  1. Shanghai Museum
  2. American Friends of the Shanghai Museum
  3. Service Installation - Visitor's Information
  4. Top 100 Art Museum Attendance, The Art Newspaper, 2014. Retrieved on 13 July 2014.
  5. "Shanghai Museum". Wikipedia. 2020-06-12.
  6. "Shanghai Museum". Wikipedia. 2020-06-12.
  7. "Shanghai Museum". Wikipedia. 2020-06-12.
  8. "Shanghai Museum". Wikipedia. 2020-06-12.
  9. "Shanghai Museum". Wikipedia. 2020-06-12.
  10. "Shanghai Museum". Wikipedia. 2020-06-12.
  11. "Shanghai Museum". Wikipedia. 2020-06-12.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ موزه شانگهای موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.