موج نهم

این نقاشی، نمایی از یک دریای خروشان را پس از یک طوفان شبانه، به تصویر می‌کشد و در میانه‌ی امواج سهمگین این دریا، افرادی را نشان می‌دهد که در مواجهه با خطر مرگ قریب‌الوقوع، برای نجات خود به بقایای بازمانده از یک کشتی شکسته متوسل شده‌اند.

این نقاشی علی‌رغم صحنه شومی که تصویر کرده‌است، در عین حال از تونالیته یا آهنگ گرم و امیدبخشی نیز برخوردار است. بدین معنا که به نظر می‌رسد دریا، آن قدرها هم پُرمخاطره و دهشتناک نیست و به افرادی که در میان امواج سهمگین آن به دام افتاده‌اند، فرصتی دیگربار برای زنده ماندن خواهد داد.

از این نقاشی گاهی با عنوان زیباترین نقاشی روسیه یاد شده‌است.

هر دو عنوان انگلیسی و روسی این اثر، به سنت و قاعده ی شناخته شده‌ای در ارتباط با شکل‌گیری امواج دریایی اشاره دارند که بر مبنای آن، امواج برآمده از دریا، رفته رفته بزرگ و بزرگتر می‌شوند و آخرین موج در یک زنجیره از امواج، که همان بزرگترین موج نیز هست، موج نهم می‌باشد. در واقع، نقطه پایان موج نهم، محلی است که در آن نقطه، سری تازه‌ای از زنجیرهٔ امواج، دوباره شروع می‌شود.

این تابلوی نقاشی در موزه دولتی روسیه واقع در سن پترزبورگ، نگهداری می‌شود.

ایوان آیوازوفسکی که از مشهورترین نقاشان مارین (نقاشی‌هایی با اشاره به موضوع دریا که نوعی نقاشی فیگوراتیو محسوب می‌شود)، در این تابلوی نقاشی که تلاش مخاطره‌آمیز گروهی از دریانوردان را برای نجات دادن خویش از چنگال امواج بی‌رحم اقیانوس نشان می‌دهد، به کمال تکنیکی ناب خویش دست یافته‌است. باوجود این قوی‌ترین بخش این کمپوزیسیون در نقطه میانی نقاشی، قرار دارد. آنجا که مرموزترین و عرفانی‌ترین بخش نقاشی است و نمایش دهنده تشعشعات خورشید می‌باشد و به صحنه با طیفی از رنگهای قوی سبز و صورتی روشنایی بخشیده‌است.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «The Ninth Wave». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۱.