منشی‌الممالک
منشی‌الممالک یکی از القاب دیوانی در دربارهای ایلخانی تا قاجار بود. منشی‌الممالک رئیس دیوان انشاء و مسئول نگارش نامه‌ها و فرمان‌های شاه به شمار می‌آمد و چندنفر کاتب و نویسنده زیر نظر او کار می‌کردند.[1] به نوشته جهانگیر قائم‌مقامی، این شغل پس از آنکه ناصرالدین شاه به سلطنت رسید، برچیده شد و به جای آن منصبی به نام «کاتب اسرار مکتومه و منشی رسائل خاصه» ایجاد گردید که به میرزا سعید خان مؤتمن‌الملک انصاری محول شد.[1]
فهرست منشی‌الممالک‌ها
جلایریان
- مولانا سعدالدین شیخی[1]
افشاریان
قاجاریان
- میرزا رضاقلی نوائی (۱۲۲۰ – ۱۲۲۴ قمری) [1]
- عبدالوهاب نشاط [1]
- میرزا خانلر خان حلال‌خور بندپئی (۱۲۴۵ قمری، به مدت سه ماه تا زمان فوت)[1]
- میرزا محمدتقی علی‌آبادی (۱۲۴۵ – ۱۲۴۹ قمری) [1]
- میرزا محمدتقی نوائی (۱۲۴۸ – ۱۲۵۴ قمری) [1]
- میرزا ابوالقاسم (۱۲۵۴ – ۱۲۶۴ قمری)[1]
پانویس
- قائم‌مقامی، جهانگیر. تحقیقی درباره شغل و وظیفه منشی‌الممالکی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.