معکوس‌سازی رانش

در هواپیماهای ملخی با تغییر زاویه پره‌های پروانه‌ها تحت کنترل ناحیه خود، باعث می‌شود تا حرکتی معکوس ایجاد شود تا پروانه‌ها نیروی رانش خود را به سمت جلو ایجاد کنند.

پره‌های قابل چرخش برای ایجاد رانش معکوس یک هواپیمای نورثروپ گرومن ئی-۲ هاوکی.

یک سیستم رانش معکوس از نوع Target type هواپیمای فوکر ۱۰۰.

در هواپیماهای مجهز به موتور جت، رانش محوری با ایجاد رانش جت به سمت جلو ایجاد می‌شود. این موتورهای توانایی دوران معکوس را ندارند بجای آن، دستگاه‌های معکوس سازی رانش برای جلوگیری از رانش و هدایت آن به جلو استفاده می‌شود.

رانش معکوس از نوع Clam-shell هواپیمای ویکرز وی‌سی۱۰ .

رانش معکوس از نوع Cold stream هواپیمای ایرباس ای۳۴۰-۳۰۰.

رانش معکوس از نوع Cold stream هواپیمای بوئینگ ۷۷۷-۳۰۰.

در روش Target type یک جفت نوع «باکت» هیدرولیکی استفاده می‌شود تا جهت جریان گاز گرم را تغییر دهد. برای رانش رو به جلو، این درها قسمت‌هایی از نازل موتور جت را تشکیل می‌دهند که به جریان جت خروجی جهت می‌دهند.

سیستم Clam-shell یا آبشاری، به صورت پنوماتیکی عمل می‌کند. هنگامی که این سیستم فعال می‌شود، درب‌ها برای بازکردن داکتها می‌چرخند و خروج نرمال موتور را می‌بندند، و باعث می‌شود که رانش به سمت جلو حرکت کند.

علاوه بر دو نوع مورد استفاده در توربوجت و موتورهای توربوفن با جریان بای‌پس کم، یک نوع سومی از رانش معکوس وجود دارد که در برخی از موتورهای توربوفن با جریان بای‌پس بالا بکار می‌رود. بطوریکه درهایی که روی پوسته بیرونی موتور و به صورت دورتادور وجود دارد برای عبور جریان هوایی که توسط فن موتور شتاب داده شده و از داخل محفظه احتراق عبور نکرده برای ایجاد رانش معکوس استفاده می‌شود.