معبد مصری

معبدهای مصری، معابدی رسمی بودند که در مصر باستان برای عبادت خدایان مصری ساخته می‌شدند. معابد به عنوان خانه برای خدایان یا فراعنه مورد استفاده واقع می‌شدند.

معبد ایزیس در جزیرهٔ فیله، مصر.

طراحی و دکوراسیون

مشابه کلیه معماری های مصر باستان، طراحی معابد مصر نیز بر نظم، تقارن، و ماندگار بودن تأکید داشت و اشکال هندسی را که با نقوش نهادی تلطیف شده، ترکیب می کرد.[1] عناصر طراحی معبد همچنین به شکل ابتدایی ترین بناهای مصر اشاره دارد. برای مثال، قرنیزهای کاوتو در بالای دیوارها، برگ ساقه های درخت های نخل را تداعی می نمود و خمیدگی دیواره های بیرونی، اگرچه تا حدی به معنای اطمینان از پایداری بود، از جمله روش های ساختمانی باستانی نیز بود.[2]

اتاق های داخلی

اتاق های داخلی معبد در جایگاه مقدس خدای اولیه معبد قرار دارد که به طور معمول در امتداد پشتی ساختمان معبد واقع گردیده، و در معابد هرمی شکل مستقیماً در مقابل پایه هرم قرار دارد. جایگاه مقدس محل تمرکز آیین در معابد بود، مکانی که حضور الهی در آن نشان داده می شده و شکلی که در آن ظاهر می شود متفاوت بود.[3]

سالن ها و حاط ها

در طول تاریخ مصر، در معابد سالن های ستون دار و اتاق هایی پر از ستون قابل مشاهده می باشد. با پادشاهی جدید معمولاً مستقیماً در مقابل جایگاه مقدس قرار می گرفتند.  این تالارها نسبت به اتاقهای داخلی محدودتر بودند و تنها در برخی اوقات به روی افراد عامه باز بودند.[4]

محوطه ها

در خارج از ساختمان معبد، محوطه معبد مناسب بود كه با یك دیوار آجری مستطیل شکل احاطه شده بود كه به صورت نمادین فضای مقدس را از بی نظمی بیرون محافظت می كرد.  در بعضی مواقع ، این عملکرد بیش از حد نمادین بود ، به ویژه در آخرین سلسله های بومی در قرن چهارم قبل از میلاد ، هنگامی که در صورت تهاجم توسط امپراتوری هخامنشی ، دیوارها کاملاً مستحکم شده بودند.[5]

دکوراسیون

بنای معبد به وسیله مجسمه های بدون اتصال تزیین شده بود که هر یک جنبه مذهبی داشتند. تصور می شود که در این بت ها خدایان وجود دارند و باعث وجود قدرت خاص در معابد می شد.[6]  

فعالیت های مذهبی

مناسک روزانه

مناسک روزانه در بیشتر معابد شامل دو بخش انجام مناسک است: یکی تمیز کردن لباس پوشاندن خدایان برای آن روز و دیگری ارائه غذا به او. ترتیب دقیق این آیین نامشخص است و ممکن است در هر اجرای این مناسک تا حدودی متفاوت باشد.[7]

جشنواره ها

در روزهایی که از لحاظ مذهبی از اهمیت ویژه برخوردار بودند، مراسم روزانه با مشاهیر جشنواره جایگزین می شد. جشنواره های مختلف در فواصل مختلف و بیشتر به شکل سالانه برگزار می شد.[8]

وخشورها

با آغاز پادشاهی جدید، و احتمالاً در اوایل دوره، جشنواره ها فرصتی شده بود برای مردم تا وخشور ها را از خدایان جست و جو کنند.

منابع
  1. Arnold 2001, pp. 113–114.
  2. Arnold 2003, pp. 28, 46.
  3. Arnold 2003, pp. 113, 180.
  4. Arnold 2003, p. 256.
  5. Assmann 2001, p. 43.
  6. Hölzl 2001, pp. 320–322.
  7. Sauneron 2000, pp. 43–47.
  8. Sauneron 2000, pp. 32–35.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.