مصرف‌گرایی خودنمایانه

مصرف‌گرایی خودنمایانه یا مصرف‌گرایی به قصد تمایز، نوعی خودشیفتگی و به معنی خرید و مصرف کالاها و خدمات لوکس به منظور به‌رخ‌کشیدن قدرت اقتصادی و نشان‌دادن منزلت اجتماعی بالاتر، با هدف ایجاد مرزبندی با دیگران است.[2]

روی‌آوردن طبقه تن‌آسا به مصرف‌گرایی خودنمایانه در واقع تلاشی است برای فاصله‌گذاری با دیگر اقشار و طبقات و تقلایی است برای مرزبندی با آن‌ها از طریق ایجاد تمایز.

تورستن وبلن، اقتصاددان و جامعه‌شناس، [1]

جستارهای وابسته

منابع

  1. "مصرف می‌کنم، پس هستم". خبرگزاری کار ایران. 7 اردیبهشت 1394. Retrieved ۱۷ فوریه ۲۰۱۷. Check date values in: |date= (help)
  2. Veblen, Thorstein. (1899) Theory of the Leisure Class: An Economic Study in the Evolution of Institutions. New York: Macmillan
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.