مسابقات قرون وسطایی

مسابقات در قرون وسطی عموماً توسط شاه یا یکی از نجبای بلند پایه ترتیب داده می‌شد و بنا به نحوه مبارزه شهسواران با همدیگر به دو دسته کلی «گروهی» (mêlée - tourney) و «انفرادی - نیزه‌بازی سواره» (joust) تقسیم می‌شد. مبارزه گروهی به این صورت بود که دسته‌های شرکت‌کنندگان سواره با همدیگر می‌جنگیدند. اگرچه در این مسابقات هدف اسیر کردن حریف بود، اما با این حال بسیاری از شوالیه‌ها کشته یا به طور جدی مجروح می‌شدند. مسابقه انفرادی یا همان نیزه‌بازی سواره عبارت از بازی جنگی سواره میان دو رقیب با نیزه‌های رو به هم و حمله‌ور شدن آنها به یکدیگر بود.[1]

مسابقات در نزد اشراف و افراد عادی طرفداران زیادی داشت و از سرگرمی‌های معمول قرون وسطی محسوب می‌شد. جوایزی برای فاتحان رقابت‌ها در نظر گرفته شده بودند که هزینه تهیه آنها همانند هزینه‌های خود مسابقه توسط برگزارکننده رقابت‌ها تأمین می‌گشت. شرکت‌کنندگان برای رسیدن به مرحله نهایی و ثبت بهترین رکوردها و بردن جایزه با هم رقابت می‌کردند.[2]