مرکز ملی سینما و تصویر متحرک

نیاز به ایجاد بدنه ای حرفه ای برای جمع کردن متخصصان فیلم و تعریف چارچوب فعالیت های آنها برای اولین بار در سال 1936 پدیدار شد. بازرس امور مالی گای دو کارمی در تجزیه و تحلیل صنعت سینمایی که او برای شورای اقتصادی ملی ارائه می دهد. [3] این رژیم ویشی است که با پیگیری این گزارش ، در زمان جنگ ، سازمان : کمیته برگزار کننده صنعت سینمایی (COIC) را پی ریزی میکند. و سرانجام مرکز ملی فیلمبرداری با [4] مشاوره بین مقامات دولتی و متخصصان سینما در تاریخ 25 اوکتبر 1946 ساخته می شود. ساخت آن نتیجه توافقنامه Blum-Byrnes نیز است که مستلزم لغو قوانینی است که پخش فیلمهای آمریکایی را ممنوع می کند. 24 سپتامبر 1948 ، مجله رسمی جمهوری فرانسه ، قانون کمکهای CNC را برای تولیدکنندگان فیلم فرانسوی و سینما داران را با یک صندوق کمکی تأمین شده از مالیات ویژه اضافی منتشر می کند[5] .

در سال 1953 ، مصوبه جدیدی "جایزه کیفیت" برای فیلم های کوتاه و در سال 1959 " پیش پرداخت درآمد" برای فیلم های بلند را تأسیس کرد ، تا به فیلم هایی "که احتمالاً در خدمت سینمای فرانسه هستند یا برای بازکردن دیدگاه های جدید به هنر سینمایی " کمک کند[6] .

ابتدا CNC تحت نظارت وزارت اطلاعات ، و سپس در موقعیت مبهمی به وزارت صنعت وابستگی دارد : او یک ابزار اداری کشور است هر چند استقلال خود را نیز حفظ کرده. بعد فرهنگی که امروزه در ارتباط با سیاست سینماست ، توسط آندره مالرو ، که ، در 3 فوریه 1959 ، CNC را با وزارتخانه جدید فرهنگ فرانسه پیوند می دهد [7] .

فرمان شماره 2009-901 که در 24 ژوئیه 2009 با استفاده از قانون 5 مارس 2009 مربوط به ارتباطات سمعی و بصری و سرویس جدید تلویزیونی عمومی ، نام جدیدی به موسسه می بخشد (ضمن نگه داشتن نام اختصاری آن) و قوانین عملیاتی را اصلاح می کند. از این پس ، CNC توسط یک هیئت مدیره 12 نفره [8] متشکل از نمایندگان دولت ، قضات اداری و قضایی و نمایندگان کارمندان اداره می شود [9] . و امروزه به جای یک مدیر کل توسط یک منتخب همگانی اداره می شود. همین دستورالعمل ، وظیفه ای که بازیگران را برای ساختن یک فیلم مجبور به داشتن کارتی حرفه ای که توسط CNC داده میشد را نیز لغو کرد.

در دسامبر 2014 ، CNC تصمیم بر کنترل حقوق دریافتی بازیگران فرانسوی می کند. فراتر از یک سقف ثابت نسبت به بودجه ، فیلم ها دیگر از حمایت های ارائه شده توسط سازمان بهره مند نخواهند شد [10] .

در ژانویه 2015، CNC ، با همکاری وزارت فرهنگ ، موتور جستجویی را راه اندازی کرد که به همه پیشنهادهای قانونی موجود برای بارگیری یا تماشای یک فیلم بصورت آنلاین دسترسی می یابد [11] . این پایگاه داده همچنین از سایتهایی که مخاطبان زیادی در دنیای سینما دارند مانند Allociné ، Télérama ، <i id="mwVw">Première</i> و SensCritique ، [12] قابل دسترسی است .

از ژانویه سال 2018 ، سیستم کمکی که به تولید کنندگان فیلم از طرف CNC اعطا میشود ، پیشرفت های دیجیتالی و حرفه های مختلف مرتبط را بهتر محاسبه میکند [13] .

مرکز ملی سینما و تصویر متحرک شش مأموریت اصلی دارد که هم اکنون در ماده L.111-2 آیین نامه سینما و تصویر متحرک آمده است.

مقرر کردن مقررات سینما

CNC مجوزهای لازم برای فعالیت را برای شرکتهای تولید یا توزیع صادر می کند. این مجوزها و مجوزهای مربوط به آثار سینمایی را صادر می کند و ثبت های مربوط به سینما سمعی و بصری (RPCA) را حفظ می کند ، که در آن کلیه اعمال مربوط به ایجاد یک اثر سمعی و بصری به ثبت رسیده است. همچنین نظارت بر برنامه سینماها ، کنترل فروش بلیط و سررسیدها را بر عهده دارد. مالیات ویژه اضافی (TSA) که از قیمت بلیط ها تعیین شده است را جمع آوری می کند. مجوزها را برای سالن های سینما صادر می کند ، و تأیید پیروی از استانداردها و مشخصات فنی را به کمیسیون عالی فنی تصویر و صدا (CST) واگذار میکند .

پشتیبانی از اقتصاد سینما ، صنایع سمعی و بصری و اقتصاد چندرسانه ای

CNC حمایت مالی اعطا شده توسط وزارت فرهنگ به صنعت فیلم را متمرکز و مدیریت می کند. حمایت می کند از ساخت فیلم های در نظر گرفته شده برای سینماها و تلویزیون ، به ویژه پیش پرداخت قسمتی از سود . همچنین از ایجاد و نوسازی سالن های سینما حمایت میکند مخصوصا سالن هایی که قصد تغییر دستگاه های خود به دیجیتال را دارند.

ترویج سینما و سمعی و بصری و توزیع آنها در بین همه مخاطبان

سازمان CNC همچنین از چاپ نسخه هایی برای شهرهای کوچک و متوسط حمایت اقتصادی میکند، توزیع سینمای نویسندگان و سینمایی که به طور گسترده پخش نمی‌شود ، پشتیبانی می کند ، باشگاه های فیلم ، جشنواره های ملی و بین‌المللی فیلم (مانند جشنواره کن ). برنامه های آگاه سازی ملی را درباره سینما در مدارس تنظیم می کند. از سال 1996 [14] ، CNC همچنین کاتالوگ فیلمهای مستند تصاویر فرهنگ مدیریت می کند تا مستند خلاق را در زمینه پخش غیر تجاری تقویت کند.

محافظت و انتشار میراث سینمایی

اداره میراث سینمایی ، میراث سینمایی را جمع آوری ، نگه داری ، حفظ می کند و به میراث سینمایی بها داده و از آنها استفاده می کند. به طور خاص ، وثیقه قانونی فیلم ها را حفظ می کند.

اقدامات اروپایی و بین‌المللی

CNC سیاست های چند جانبه اروپا و بین‌المللی را در بخش سینمایی و سمعی و بصری تعریف و پیاده سازی می کند. مسئول نظارت بر کلیه موارد فنی و حقوقی است که تأثیر بسزایی در بخش سمعی و بصری دارد. همچنین از فراهم کردن فیلم در کشورهای در حال توسعه پشتیبانی میکند.

کمیسیون طبقه بندی

CNC و به ویژه کمیسیون طبقه بندی آن ، نظرات خود را در مورد صدور ویزای عملیاتی کارهای سینمایی صادر می کند. این نظرات پس از آن به وزیر فرهنگ منتقل می شود که به تنهایی توانایی صدور ویزا را دارد. این ویزا ها تماشاگران را در مورد "محتوای" آثار آگاه می کند و ممکن است شامل ممنوعیت نمایش زیر سن خاص باشد (ممنوعیت برای کودکان زیر 12 ، 16 یا 18 سال) و احتمالاً اخطاری در خطاب به تماشاگران.

بودجه CNC توسط مالیات ها تأمین نمی‌شود بلکه مالیات های خاصی بر بخش صمعی بثری تأثیر می گذارد :

• مالیات ویژه اضافی (TSA) ، میزان 10.72 درصد از مبلغ بلیط سینما به آن تعلق می گیرد ،
• مالیات بر ناشران و توزیع کنندگان خدمات تلویزیونی ، که به دو بخش تقسیم می شود : TST مالیات بر ناشران ، به ویژه با تبلیغات و درآمد حامی مالی ، تماس های با نرخ اضافی و پیام کوتاه و سهم در بخش سمعی و بصری عمومی ، و TST-D ، مالیات توزیع کنندگان خدمات تلویزیونی ، مربوط به اشتراک ها ،
• مالیات بر فیلم و ویدئوی فیزیکی.

درآمد این مالیات ها در بودجه سال 2014 وزارت فرهنگ 700 میلیون یورو تعیین شده بود [15] .

بزرگی درآمدهای CNC در سالهای اخیر به چندین کسری بودجه کمک کرده است [16] , [17] . این وضعیت منجر به انتشار گزارش های مربوط به حساب های CNC توسط دیوان حسابرس [18] و کمیته مالی سنا [19] شده است.

گزارش مارینی از بودجه سال 2011 به مجلس سنا ، انتقاد از مدیریت و افزایش هزینه های سازمان های مختلف دولتی ، از جمله این موارد ، در جای مناسب ، CNC قرار دارذ [20] .

مرکز ملی سینما مسئول مدیریت یک حساب پشتیبانی به نام (کمک خودکار و انتخابی به سینمای فرانسه) است که از طریق مالیات ویژه اضافی بر قیمت بلیط سینما (10.72٪ از قیمت بلیط) دریافت می شود ، مالیات خدمات تلویزیونی (TST) پرداخت شده توسط ناشران و توزیع کنندگان خدمات تلویزیونی (5.5٪ از گردش مالی کانال های تلویزیونی ، که کمی بیشتر از یک سوم آن به سینما و مالیات ارائه دهندگان خدمات اینترنتی اختصاص یافته است) و مالیات بر انتشار فیلم (2٪ از گردش ناشران و واردکنندگان که 85٪ آن به سینما اختصاص یافته است) [21] .

• • Michel Fourré-Cormeray (1945 - 1952)[22]
  • Jacques Flaud (1952 - 1959)[23]
  • Michel Fourré-Cormeray (1959 - 1965)[23]
  • André Holleaux (1965 - 1969)[24] · [25]
  • André Astoux (1969 - 1973)[26]
  • Pierre Viot (1973 - 1984)[27]
  • Jérôme Clément (1984 - 1989)[28]
  • Dominique Wallon (1989-1995)[29] · [30]
  • Marc Tessier (1995 - 1999)[31] · [32]
  • Jean-Pierre Hoss (1999 - 2001)[33] · [34]
  • David Kessler (2001 - 2004)[35]
  • Catherine Colonna (2004 - mai 2005)[36]
  • Véronique Cayla (juin 2005 - décembre 2010)
  • Éric Garandeau (janvier 2011 - juillet 2013)[37]
  • Frédérique Bredin (juillet 2013 - juillet 2019)[38]
  • Olivier Henrard (juillet 2019 - Président par intérim)[39]
  • Dominique Boutonnat (depuis juillet 2019)