مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان
مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان (کتابخانه گنج‌بخش) (به انگلیسی: IRAN - PAKISTAN Institute of Persian Studies (Ganj Bakhsh Library)) از مراکز حفظ و گسترش زبان فارسی در پاکستان است.
این مرکز در اسلام‌آباد قرار دارد و برپا کردن آن طبق اعلامیه‌ای مشترک بین ایران و پاکستان، با همکاری وزارت فرهنگ و هنر وقت ایران و وزارت آموزش تحقیقات علمی پاکستان در ۱۳ آبان ۱۳۴۸ خورشیدی (نوامبر ۱۹۶۹) به امضای دو دولت رسید و به این ترتیب فعالیت خود را آغاز کرد.
کتابخانه گنج‌بخش
طبق ماده ۱۲ اساسنامه این مرکز، کتابخانه آن نیز یک‌سال بعد از قرارداد میان دو کشور ایران و پاکستان، یعنی در شهریور سال ۱۳۴۹ خورشیدی بنیاد شد. کتابخانه به مناسبت بزرگداشت ابوالحسن جلابی هجویری معروف به داتاگنج‌بخش، عارف نامی، کتابخانه گنج‌بخش نام‌گذاری شد.
کتابخانه گنج‌بخش امروزه توسط اداره فرهنگ و ارتباطات اسلامی اداره می‌شود. گنجینه این کتابخانه حدود شصت هزار عنوان، را دربر می‌گیرد. شمار دست‌نوشته‌های این کتابخانه تا سال ۱۳۸۲ خورشیدی ۱۵۲۳۸ نسخه و با احتساب مجموعه‌ها ۲۲۵۱۳ نسخه است. مجموعهٔ نسخه‌های خطی آن پس از این تاریخ بالغ بر ۱۷۳۳۰ جلد شد. بسیاری از این دست‌نوشته‌ها به فارسی هستند.
گنجینهٔ کتاب‌های چاپی قدیمی و نسخه‌های کمیاب آن بیش از ۱۱۰۰۰ عنوان را در بر گرفته است. کتابخانهٔ تخصصی مرکز در حوزهٔ زبان و ادبیات فارسی و منابع مرجع شامل ۳۵۰۰۰ جلد کتاب است.[1]
منابع
- مهدوی، فاطمه: «کتابخانه گنج‌بخش» مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، گنجینه نسخه‌های خطی پاکستان. فصلنامه کتاب ۶۷. پاییز ۱۳۸۵.
- پایگاه اطلاع‌رسانی مؤسسه شهر کتاب: معرفی مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان بایگانی‌شده در ۲۲ ژوئن ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine. بازدید: ژوئن ۲۰۱۵.