مدرسه دخترانه آمریکایی تهران

مدرسه دخترانه آمریکایی تهران (به انگلیسی: American School for Girls in the Presbyterian missionary compound in Tehran)[1] نخستین مدرسه دخترانه در تهران بود. این مدرسه توسط مبلغان مسیحی (مسیونرهای) آمریکایی کلیسای پرسبیتری[2] که به ایران آمدند، در سال ۱۲۵۳ در دوره قاجار تأسیس شد[3] و بعدها تبدیل به مدرسه ایران بیت‌ئیل و بعد، کالج دماوند شد.[4]

پیش از این مدرسه، میسیونرها در سال ۱۲۱۷ یک مدرسه دخترانه مذهبی در ارومیه ساخته بودند که تنها مسیحیان می‌توانستند در آن ثبت نام کنند.[3]

مدرسه دخترانه آمریکایی و مدرسه پسرانه (کالج آمریکایی‌ها (تهران)) در سال ۱۲۵۳ گشوده شدند[4] اما تا سال ۱۲۶۷ فقط دختران مسیحی می‌توانستند در آن ثبت نام کنند. از آن سال دختران زرتشتی و یهودی نیز وارد این مدرسه شدند و در سال ۱۲۷۵ دختران مسلمان نیز از سوی دولت اجازه ورود به این مدرسه را پیدا کردند.[3]

مدرسه دخترانه را میس رتلت و میس کینگ اداره می‌کردند. میس دولیتل نیز از مدیرانی بود که ۴۵ سال مدیریت این مدرسه را عهده‌دار بود و پس از بازنشستگی نیز ایران را به دلیل علاقه‌اش ترک نکرد و به کار در درمانگاه وابسته به انجمن فارغ‌التحصیلان پرداخت. حدود ۵۰۰ دانش‌آموز در زمان میسیون آمریکایی از این مدرسه فارغ‌التحصیل شدند. دانش‌نامه خاتمه تحصیل آنان با امضا و مهر ساموئل مارتین جردن و رئیس دانشگاه ایالتی نیویورک مورد تأیید قرار می‌گرفت.

نخستین دانش‌آموختگان ایرانی مسلمان این مدرسه بدرالدجی مهرتاج رخشان و مریم اردلان نام داشتند.

مریم اردلان مدتی رئیس پرورشگاه دختران بود اما این مراکز تربیتی را در سال ۱۳۱۹ تعطیل و به دولت ایران واگذار کردند زیرا وجود مدرسه‌های خارجی در ایران ممنوع شده بود.

مدرسه آمریکایی ۱۰ سال تعطیل بود تا اینکه دوباره به نام مدرسه ایران بیت‌ئیل بازگشایی شد.[4]