مدار خورشید مرکزی
مدار خورشید مرکزی مدار اطراف مرکز سنگینی سراسری (barycenter) منظومهٔ شمسی است که معمولاً در داخل یا بسیار نزدیک به سطح خورشید قرار گرفته‌است. همهٔ سیاره‌ها، دنباله‌دار‌ها، و سیارک‌ها در منظومهٔ خورشیدی در مدارهای خورشید مرکزی قرار دارند و این؛ از جمله بسیاری از پروب‌های مصنوعی و قطعه‌های باقی‌مانده در فضا را نیز شامل می‌شود. در مقابل، ماه‌های سیاره‌های منظومهٔ شمسی، در مدار خورشید مرکزی نیستند بلکه به صورت پاره‌ای از سیاره در مدار سیارهٔ مربوط به خود بر گرد آن می‌گردند.
مرکز سنگینی سراسری منظومهٔ شمسی، باآن‌که همیشه بسیار نزدیک به خورشید قرار دارد، و پیوسته با گذشت زمان؛ بسته به جایی که دیگر نهادهای بزرگ در منظومهٔ شمسی، مانند مشتری و دیگر سیاره‌های گازی بزرگ قرار دارند در فضا در حال جابجا شدن است. ازاین پدیده برای شناخت و پی بردن به حضور سیاره‌های فراخورشیدی از راه روش سرعت شعاعی استفاده می‌شود. مرکز ثقل منظومه‌ها نیز؛ به‌دلیل جابجایی مداوم سیاره یا سیاره‌های آن منظومه، پیوسته در تغییر است.
اولین فضاپیمایی که در مدار خورشید مرکزی قرار داده شد لونا ۱ بود، که برای رفتن به ماه برنامه‌ریزی شده بود اما به جای فرود در ماه؛ به دلیل تنظیم اشتباه زمان کار موشک، در مرحلهٔ پایانی از کنار ماه گذشت.
جستارهای وابسته
- حرکت انتقالی زمین
- مدار زمینمرکزی
- نظریه خورشید مرکزی
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Heliocentric orbit». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۵.