محمود فروغی

محمود فروغی (زاده ۱۲۹۰ – درگذشته ۲۹ دی ۱۳۷۰)[1] فرزند محمدعلی فروغی نخست‌وزیر دوران پهلوی بود. وی فارغ‌التحصیل دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی از دانشگاه تهران و از کارمندان وزارت خارجه و در دوران خدمت خود سرکنسول ایران در نیویورک، سفیر ایران در برزیل و سوئیس و آمریکا و افغانستان، معاون وزارت امور خارجه و کفیل وزارت امور خارجه بود.

محمود فروغی
سفیران ایران در آمریکا
مشغول به کار
۱۳۴۲  ۱۳۴۴
پادشاهمحمدرضاشاه پهلوی
پس ازحسین قدس نخعی
پیش ازخسرو خسروانی
سفیر ایران در برزیل
سفیر ایران در سوئیس
مشغول به کار
آذر ۱۳۴۱  اسفند ۱۳۴۱
پس ازهرمز قریب
پیش ازجمشید قریب
سفیر ایران در افغانستان
مشغول به کار
۱۹۶۶  ۱۹۷۱
پس ازمحمد ذوالفقاری
پیش ازجهانگیر تفضلی
معاون وزیر امور خارجه
کفیل وزیر امور خارجه
مشغول به کار
۱۳۴۰  ۱۳۴۰
پس ازحسین قدس نخعی
پیش ازعباس آرام
اطلاعات شخصی
زاده۱۲۹۰ خورشیدی
ایران،
درگذشته۲۹ دی ۱۳۷۰ خورشیدی
ایالات متحده
ملیت ایران
محل تحصیلدانشگاه تهران
پیشه، سیاستمدار
دیناسلام

وی در مصاحبه‌ای در مجموعهٔ تاریخ شفاهی ایران اطلاعاتی از وقایع شهریور ۱۳۲۰ داده است.

منبع

  • خاطرات محمود فروغی (از مجموعه تاریخ شفاهی ایران)، ویراستار حبیب لاجوردی، انتشارات دانشگاه هاروارد، ۲۰۰۳
  • دکتر باقر عاقلی شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران چاپ اول سال ۱۳۸۰ جلد دوم نشر گفتار باهمکاری نشر علم
  1. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.