محمد کرد علی

محمد کرد علی (به عربی: محمد کرد علی) اسم کامل (به عربی: محمد بن عبد الرزاق بن محمد کرد علی)[1]. در سال ۱۲۹۳ه. ق مصادف با ۱۸۷۶م در سلیمانیه کردستان متولد شد.[1][2] کرد علی اندیشمند سوری و از مردان ادبی، صلح‌طلب، حامی زبان عربی، اولین وزیر معارف و پرورش سوریه [3] پس از جدایی از عثمانی و رئیس نخستین فرهنگستان زبان عربی در دمشق از زمان تأسیس سال ۱۹۱۹م تا زمان وفاتش در ۱۹۵۳ میلادی بوده‌است. وی در تأسیس فرهنگستان زبان عربی در قاهره نیز مشارکت داشت.

محمد کرد علی
زادهٔ۱۸۷۶م/ ۱۲۹۳ ق
دمشق
درگذشت۱۹۵۳م/ ۱۷ رجب ۱۳۷۲ ق
دمشق
ملیت-
نژادکرد- خاستگاه اجدادش کردی
شهروندیسوری
پیشهنویسنده، تاریخ‌نگار، ادیب، لغت، فقه، تاریخ، تفسیرُُ،مفسر و فلسفه، فیلسوف
شناخته‌شده براینگارش مجلاتمجله حکومتی هفتگی «الشام» و نگارش در روزنامه «الظاهر» مجله «المقتبس»
دیناسلام، اهل سنت

زندگی

«محمد بن عبدالرزاق بن محمد کردعلی» در سال ۱۲۹۳ ق/ ۱۸۷۶ م در دمشق متولد شد. خانواده وی اصالتاً از کردهای سلیمانیه عراق بودند. پس از فراگیری خواندن و نوشتن و قرآن کریم، به مدرسه رشیدیه رفت و در آن جا بود که زبان‌های ترکی و فرانسوی را فرا گرفت. وی کتب ادب، لغت، بلاغت، فقه، تاریخ، تفسیر و فلسفه را نزد عده‌ای از علماء اهل سنت دمشق آموخت. در این زمان به مطالعه کتاب‌های پیشینیان علاقه‌مند شد و پدرش نیز او را در این زمینه تشویق کرد و در گردآوری کتاب‌ها به او کمک کرد.

نژاد

محمد کردعلی اصالتاً عرب نبود؛ پدرش کرد و مادرش چرکسی بود، اما از مدافعان سرسخت زبان و ادبیات عرب در قرن بیستم به شمار می‌رود.

در سال 1976 دولت سوریه به مناسبت یکصدمین سالگرد تولد محمد کردعلی انتشار داد.

فعالیت ها و حوادث

در سال ۱۸۹۷ م تحریر مجله حکومتی هفتگی «الشام» را در سوریه به عهده گرفت که مدت سه سال ادامه یافت. در سال ۱۳۱۹ ق/ ۱۹۰۱ م به قاهره مهاجرت کرد و در آن جا به مدت ده ماه تحریر مجله «الرائد» مصر را به عهده داشت. سپس از ترس بیماری طاعون که در مصر انتشار یافته بود، به دمشق بازگشت. وی در سال ۱۳۲۶ ق/ ۱۹۰۸ م به دعوت شیخ علی یوسف صاحب، به نگارش در روزنامه «الظاهر» - که در آن روزگار، بزرگ‌ترین نشریه در عالم اسلام بود- مشغول شد. او در دمشق مجله «المقتبس» را که پیش از آن در قاهره منتشر می‌شد، دوباره انتشار داد و از سوی مغرضین و اصحاب نفوذ مورد اتهام واقع شد و به همین دلیل، به صورت مخفیانه به فرانسه رفت. وی مدتی را در فرانسه ماند و در این مدت با سیاسیون و متفکرین آنجا ملاقات نمود. او در مدت اقامتش در پاریس، ۳۵ مقاله نوشت که در کتابی با عنوان «غرائب الغرب» منتشر شد. وی بین در سال ۱۹۱۹ م مجمع علمی عربی(به عربی: مجمع اللغة العربیة) در دمشق را تأسیس نمود و ریاست آن را تا زمان وفاتش (۱۳۷۲ ق/ ۱۹۵۳ م) به عهده داشت.

اساتید

  1. شیخ سلیم البخاری
  2. شیخ محمد المبارک
  3. شیخ طاهر الجزائری

آقار و تالیفات

آثار وی بالغ بر ۲۲ عدد می‌باشد که عناوین تعدادی از آن‌ها عبارت است از: ۱- خطط الشام ۱۳۴۴ ق/ ۱۹۲۵ م؛ ۲- الاسلام و الحضارة العربیة (در دو مجلد)، ۱۳۵۳ ق/ ۱۹۴۳ م؛ ۳- تاریخ الحضارة (ترجمه از فرانسوی)؛ ۴- غرائب الغرب (در دو مجلد)؛ ۵- اقوالنا و افعالنا، ۱۹۴۶ م؛ ۶- دمشق مدینة السحر و الشعر؛ ۷- غابر الاندلس و حاضرها؛ ۸- امراء البیان (در دو جزء)، ۱۹۳۷ م؛

وفات

وی در تاریخ ۱۷ رجب سال ۱۳۷۲ (۱۹۵۳ میلادی) در دمشق دیده از جهان فرو بست و در جوار قبر معاویه خلیفه اموی دفن شد.[4]

جستارهای وابسته

منابع

  1. محمد کرد علی مرکز الشرق العربی
  2. محمد کرد علی. بین العصرانیة والتراث من موقع إسلام أون لاین
  3. محاضرة عن محمد کرد علی فی ثقافی أبورمانة بایگانی‌شده در ۱ مارس ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine من موقع اکتشف سوریة
  4. «Muhammad Kurd `Alî». Islamophile.org. ۲ octobre ۲۰۱۰. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ محمد کرد علی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.