محمد بهارلو

محمد بهارلو (زاده ۱۳۳۴ در آبادان) نویسنده و روزنامه‌نگار ایرانی است. وی نخستین داستان خود را در سال ۱۳۵۲ با عنوان گاومیش نوشت. او مدت‌ها با نشریاتی نظیر آدینه، دنیای سخن و چیستا همکاری داشت. او سال‌ها مدرس کارگاه داستان‌نویسی بوده است و در مراکز و نهادهای فرهنگی از جمله خانۀ هنرمندان ایران و مؤسسۀ پرسش، جلسات آموزشی برگزار می‌کرده است. مقالات بسیاری از بهارلو در زمینۀ داستان‌نویسی و فرهنگ عامیانه و قصه‌های هزارویک شب منتشر شده‌است.

با نوازنده ویولن، محمدعلی بهارلو اشتباه نشود.

کتاب‌شناسی

رمان‌ها
  • سال‌های عقرب (۱۳۶۹) رمان، انتشارات نگاه
  • بختک بومی (۱۳۶۹) رمان
  • عشق‌کشی (۱۳۷۸) برگزیدۀ ده رمان سال ۷۸
  • بانوی لیل (۱۳۸۰) رمان
  • عروس نیل (۱۳۸۶) رمان، انتشارات آگه

مجموعه داستان‌ها
  • باد در بادبان (۱۳۷۰) مجموعه داستان
  • حکایت آن که با آب رفت (۱۳۷۹) مجموعه داستان
  • شهرزاد قصه بگو (۱۳۸۴) مجموعه داستان

سایر آثار
  • کلیدر سرگذشت نسل تمام شده (۱۳۶۸)
  • داستان کوتاه ایران (۱۳۷۲) انتخاب و نقد و بررسی
  • نامه‌های صادق هدایت (۱۳۷۴) با مقدمه و حواشی / چاپ نو این کتاب با بیست و پنج نامۀ منتشر نشده از سوی نشر گوته، حافظ در سال ۲۰۱۹ روانۀ بازار شده‌است.
  • بزرگ علوی، نویسندۀ سانتی مانتال یا روشن اندیش (۱۳۹۱)

پیوند به بیرون
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به محمد بهارلو در ویکی‌گفتاورد موجود است.

منابع
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.