محدوده آزادی بیان
مناطق آزادی بیان (همچنین به عنوان مناطق اصلاحیه نخستین، قفسهای گفتاورد آزاد و محدوده اعتراضی شناخته می‌شوند) مناطقی هستند که به منظور اعتراض سیاسی در مکانهای عمومی ایجاد شده‌اند. در اولین اصلاحیه قانون اساسی ایالات متحده آمده‌است که: «کنگره نبایست قانونی را … محدود کند … حق مردم برای اجتماع مسالمت آمیز و درخواست و شکایت از دولت برای جبران مافات.»
منطقه آزادی بیان که توسط دولت محلی در بوستون سازماندهی شده‌است.[1] در طول کنوانسیون ملی دموکراتیک ۲۰۰۴ ،
منطقه آزادی بیان ایجاد شده توسط دولت محلی در کنوانسیون ملی دموکراتیک ۲۰۰۴ (زاویه‌های مختلف)
وجود مناطق آزادی بیان مبتنی بر تصمیمات دادگاه ایالات متحده است که تصریح می‌کند دولت می‌تواند زمان، مکان و شیوه - نه محتوا- بیان را تعیین کند.
منابع
- Goodman, Amy, and Thomas Falcon. ACLU & NLG Groups Sue Over DNC "Free Speech Zone" aka Boston's Camp X-Ray بایگانی‌شده در ژوئیه ۲۷, ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine. Democracy Now!, July 26, 2004. Retrieved on December 20, 2006.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.