مالتز

مالتیز نژاد مهربان و نترس است ، مالتیز ها همه را دوست خود میدانند. مو سفید و زیبای آنها جلوه ای اشرافی دارند .

این نژاد اصیل در هیچ پناهگاهی وجود ندارد و کسانی که مالتیز خود را واگذار میکنند شرایط خودشان را دارند

این یک سگ باهوش و با نشاط است که نه تنها به عنوان یک همراه بلکه به عنوان یک سگ درمانی و رقیب در ورزش بسیار عالی است. اما بیش از همه ، آنها دوست دارند در کنار صاحب خود باشند.

در طول تاریخ اسم های زیادی به نژاد دوست داشتنی مالتیز داده شده ، مانند "سگ ملیتا" ، "یو سگ باستانی مالتیز ، "سگ بانوان رومی" ، "تسلی دهنده" ، ، "بیچون" "،" "سگ شیر مالت" و "مالت ماری"و... ولی امروزه او را مالتیز مینامند.

این نژاد جزو دسته سگ های عروسکی است.این نژاد مو های سفید و پشمالویی دارد و جنس آن ابریشمی  است. مو های او بقدری بلند است که امکان دارد تا زمین برسد .سال ها پیش ، مالتیز ها رنگ های مختلفی داشتند .

از آنجا که او خز زیر مو اصلی ندارد ریزش بسیار کمی هم دارد . مالتیز برای کسانی که آلرژی دارند بسیار مناسب است.

مالتیز بسیار ویژگی های بیشتری بجز مو ها سفید و کم سرو صدا بودن دارد. بینی سیاه ، گوشهای ریز ، چشمان تیره ، هوشیار ، پاهای کوتاه و صاف و یک دم از مشخصات ظاهری اوست. او سگی شیرین و باهوش است که به صاحب خود ارادت دارد. و به عنوان یکی از کوچکترین نژاد عروسکی است ،  او کاملا مناسب زندگی آپارتمانی است. مالتیز در هر جایی زندگی کند به محیط خود عادت میکند.

گرچه ظریف و اشرافی به نظر می رسند ، اما مالتیز انرژی زیادی دارد. آنها اگر پاداش زحمات خود را بگیرند سریع یاد می گیرند. از آنجا که آنها سابقه طولانی به عنوان سگ های همراه دارند ، مالتیز ها به توجه انسان زیاد نیاز دارند و از اضطراب جدایی رنج می برند. اگر هر روز ساعتها تنها بمانند ، می توانند پارس کرده و مخرب شوند.

مالتیز ها به بچه ها بسیار خوب هستتن ولی بهتر است آن ها را با بچه ها تنها نزارید به دلیل ریز بودن جثه امکان له شدن در زیر دست و پای بچه ها وجود دارند.

• اگرچه مالتیز ها می خواهندصاحب‌شان را راضی کند ، اما تمرین در خانه برای او دشوار است.
• مالتیز ها مستعد لرز هستند ، به خصوص اگر جایی که زندگی میکنند مرطوب باشند یا در مناطق مرطوب قدم بزنند.
• اگر مالتیز شما موهای بلندی دارد ، می تواند روی پوست جایی که موها از پشت جدا شده است ، آفتاب سوختگی پیدا کند.
• به دلیل اندازه کوچک و ساختار ظریف ، به طور کلی مالتیز برای خانوارهایی که کودک نوپا یا بچه کوچکی دارند توصیه نمی شود.
• برخی از مالتیز ها سیستم هضم ظریفی دارند و ممکن است کم غذا باشند. اگر مالتیز شما دارای دندان یا لثه نیز باشد ، مشکلات غذایی می تواند رخ دهد. اگر مالتیز شما هنگام غذا خوردن یا بعد از غذا خوردن احساس ناراحتی می کند ، او را برای معاینه نزد دامپزشک ببرید.
• برای به دست آوردن یک سگ سالم ، هرگز توله سگ را از یک پرورش دهنده غیرمجاز حیوانات خانگی خریداری نکنید. به دنبال یک پرورش دهنده معتبر باشید که سگ های مولد خود را آزمایش کند تا مطمئن شود که آنها از بیماری های ژنتیکی که ممکن است به توله سگها منتقل شود و دارای مزاج های صوتی باشند ، وجود ندارد.

سگ مالتیز یکی از اصیل ترین نژادهای عروسکی است که حداقل دو هزار سال پیش وجود داشته . هنرمندان ، شاعران و نویسندگان این سگ کوچک را در اوایل فرهنگ های بزرگ یونان ، روم و مصر جاودانه کردند. ارسطو حتی از آنها نام برده است. یونانی ها برای سگهای مالتیز خود مقبره برپا داشتند ، در حالی که نمایش سگهای مالتیز مانند بر روی مصنوعات مصری حاکی از آن است که آنها از این فرهنگ باستانی ارزشمند بوده اند. مصری ها و قرن ها بعد ، بسیاری از اروپایی ها فکر می کردند که مالتیز توانایی درمان بیماری های مردم را دارد و می تواند یکی را روی بالش یک فرد بیمار قرار دهد. این یکی از نامهای آن را الهام بخشید - "تسلی دهنده". حتی قبل از دوران مسیحی ، این نژاد در فرهنگ های مدیترانه ای گسترش یافته بود.

با وجود برجستگی او در تاریخ ، منشأ دقیق سگ مالتیز مشخص نیست. بسیاری معتقدند که این نژاد در جزیره مالتیز در دریای مدیترانه از سگهای نوع اشپیتز یا اسپانیل ایجاد شده است. برخی دیگر معتقدند که وی در ایتالیا رشد یافته است و برخی دیگر نیز معتقدند که مالتیز اصالتاً آسیایی بوده و در پرورش بسیاری از سگهای کوچکتر آسیایی سهیم بوده است.

تا قرن پانزدهم ، او جای مطمئنی را در آغوش و قلب اشرافیان فرانسوی پیدا کرده بود. در زمان سلطنت هنری هشتم ، مالتیز وارد جزایر انگلیس شد. در پایان قرن شانزدهم ، مالتیز به حیوان خانگی مورد علاقه خانم های نجیب و سلطنتی تبدیل شده بود. سگ کوچک مورد علاقه ملکه الیزابت اول ، ماری ملکه اسکاتلندی و ملکه ویکتوریا بود. نقاشان زیادی از جمله گویا و سر جوشوا رینولدز ، این سگهای کوچک را در پرتره های زنان زیبا گنجانده اند.

اگرچه او از سقوط امپراتوری روم و عصر تاریکی جان سالم به در برد ، اما در قرن 17 و 18 هنگامی که تلاش برای پرورش او به اندازه یک سنجاب صورت گرفت ، مالتیز تقریبا نابود شد. پس از این آزمایش تقریباً فاجعه بار ، پرورش دهندگان پودل ، اسپانیل مینیاتور و سگ های مینیاتوری آسیای شرقی را برای نجات آن مخلوط کردند. این منجر به تنوع مالتیز شد به طوری که چندین نژاد جدید شکل گرفت. بسیاری تصور می کنند که مالتیز ها اجداد مستقیم نژادهای بیچون فرایز  و هاوانس هستند.

پرورش دهندگان انگلیسی ، مالتیز را توسعه دادند همانطور که اکنون او را می شناسیم. بسیاری از مالتیز ها در ایالات متحده امروز میراث خود را به واردات انگلیسی برمی گردانند. مالتیز برای اولین بار در اواخر دهه 1800 در ایالات متحده دیده شد. آنها در اولین نمایشگاه های پرورش وست مینستر در دهه 1870 وارد نمایشگاه شدند.

تعداد سگ های مالتیز ثبت شده در AKC تا دهه 1950 بسیار کم رشد کرده بود. از آن زمان ، این نژاد کاملاً محبوب شد. مالتیز یکی از محبوب ترین نژادها در بین تماشاگران در نمایشگاه های سگ است و اغلب برنده گروه سگ های عروسکی است. آنها همچنین در مسابقات "بهترین نمایش" سابقه بسیار خوبی دارند.

مالتیز اصیل و تیکاپ در زمان بلوغ نباید بیشتر از 3 کیلوگرم بشود.قد نر ها باید از شانه تا پاهایشان بین 15تا20 سانت باشد،درحالی که قد ماده ها نباید بیشتر از 15 سانت باشد.

اگر مالتیز در بلوغ کمتر از 3 کیلو گرم باشد ممکن است از نظر سلامتی به مشکل بر بخورد.

مطالب کوتاه،

منبع اصلی،داگ تایم

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Maltese (dog)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ مارس ۲۰۱۷.