ماشاالله کاشانی

اطلاع دقیقی از سرگذشت وی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در دسترس نیست تا اینکه در پی هجوم افرادی از چریک‌های فدایی خلق در تاریخ ۲۵ بهمن ۱۳۵۷ به داخل سفارت آمریکا در تهران و به گروگان گرفتن اعضاء سفارت، ابراهیم یزدی به دستور رهبر انقلاب مأموریت یافت که برای میانجیگری به سفارت رفته و بیرون راندن چریک‌ها را هماهنگی نماید. در همین مأموریت ماشاالله قصاب که از طرف کمیته انقلاب اعزام شده بود در بیرون راندن چریک‌ها فعالیت عمده داشت و با شکل گرفتن کمیته مستقر در داخل سفارت، وی رئیس کمیته گردید.[1]

قرار بود گروه محافظ در بیرون از محوطه سفارت مستقر شوند، اما ویلیام سالیوان با ابقای آنان در محوطه سفارت هم موافقت کرد هرچند پس از مدتی از رفتار قصاب و گروهش شکایت داشت. آن‌ها با دریافت پول از مراجعین ایرانی، برای گرفتن ویزا از حضور خود سوء استفاده می‌کردند.[2][3]

در مدت ۶ ماه که قصاب در سفارت مستقر بود روابط بسیار خوبی با سالیوان و سپس با کاردار چارلز ناس برقرار کرده بود و عملاً محافظت از آن‌ها را عهده‌دار بود و خروج سالیوان از ایران در تاریخ ۱۷ فروردین ۱۳۵۸ با کمک و اسکورت قصاب مهیا گردید.[4]

محمدرضا سعادتی از اعضاء سازمان مجاهدین خلق در تاریخ ۶ اردیبهشت ۱۳۵۸ به اتهام جاسوسی دستگیر گردید.[5] سازمان مزبور اعلام کرد که وی توسط قصاب دستگیر و مضروب و زندانی شده‌است اما مقامات دولتی اشخاص دستگیر کننده را از اعضاء باقی مانده ساواک ذکر کردند.[6]

قصاب پس از انحلال کمیته مستقر در سفارت، با گروه مبارزه با مواد مخدر صادق خلخالی همکاری می‌کرد تا این که در تاریخ یکم بهمن ۵۹ روابط عمومی دادسرای مبارزه با مواد مخدر اعلام کرد ماشاالله کاشانی خواه معروف به ماشاالله قصاب توسط ستاد کمیته ۹ دستگیر و به دادسرای انقلاب اسلامی مرکز تحویل گردید. اما پس از چندی خود وی خبر را تکذیب و ادعای حیثیت نمود.[6]

پس از این تاریخ از سرنوشت کاشانی اطلاعات دقیقی وجود ندارد و گفته می‌شود در سال‌های اخیر(منتهی به ۱۳۹۴) فوت نموده است.[2]

فریدون فروغی ترانه «حقه» را که با عنوان «مشتی ماشاءالله» در بین مردم شهرت پیدا کرده‌است، در اشاره به ماشاءالله قصاب و کارهای او اجرا کرد. شعر این ترانه را دوست فروغی به نام فرهنگ قاسمی سروده‌بود. او بعدها به فعالیت سیاسی روی آورد و فریدون فروغی هم تا سال‌های دهه ۱۳۷۰ ممنوع‌الصدا شد.[7]

• دادگاه محمدرضا سعادتی،پرونده سعادتی به نقل از عبدالکریم لاهیجی، شرح ماجرا از زبان ایرج مصداقی