مارک آلمان
مارک آلمان (به آلمانی: Deutsche Mark) (دویچه مارک)، یکای پول آلمان غربی و پس از اتحاد دو آلمان در سال ۱۹۹۰ یکای پول آلمان متحد شد. این پول در سال ۱۹۴۸ یعنی با اشغال آلمان توسط متفقین به جای رایش مارک یکای پول رایش سوم رایج شد و در سال ۲۰۰۲ با آمدن یورو، جای خود را به یکای پول اروپایی داد.
مارک آلمان | |
---|---|
Deutsche Mark (آلمانی ) Marka Gjermane (آلبانیایی ) Njemačka marka (کرواتی) Nemačka marka / Немачка марка (صربی) | |
ایزو ۴۲۱۷ | |
کد | DEM |
آمارها | |
استفادهکنندهٔ رسمی | مارک آلمان
|
استفادهکنندهٔ غیررسمی | کوزوو (under UNMIK )[persian-alpha 1] |
ارزشگذاری | |
تورم | 1.4%, December 2001 |
This infobox shows the latest status before this currency was rendered obsolete. |
هر مارک از ۱۰۰ فینیک آلمان تشکیل میشد.
ارزش مارک پس از جنگ جهانی اول
وضعیت اقتصادی آلمان پس از جنگ جهانی اول بسیار وخیم شد و نرخ تورم بسیار بالا رفت. در اوج تورم، بیش از ۳۰ کارخانه کاغذسازی و ۱۵۰ چاپخانه و دو هزار ماشین چاپ به طور شبانهروزی برای برآوردن نیاز به پول کار میکردند. نرخ تورم به قدری زیاد بود که مقدار پول در گردش از سرعت افزایش قیمتها کمتر بود. اسکناسهایی که به مقدار فراوان و با مبلغ اسمی دهها هزار مارک چاپ شده بود، قبل از اینکه از چاپخانه خارج شود، مجدداً زیر ماشین چاپ میرفت و مبلغ اسمی آن به ارقام میلیونی تبدیل میشد. کارگران دستمزدهای خود را با کیسههای خرید و حتی گاه با چرخ دستی پر از پول و آن هم روزی دو بار دریافت میکردند، دستمزد صبح فقط صرف ناهار ظهر میشد، زیرا بیم آن میرفت نرخ ارز که بعدازظهر اعلام میشد، تغییر کند و قیمتها باز هم افزایش یابد. هنگامی که بهای زغالسنگ به میزان سرسامآوری افزایش یافت، برخی از مردم دستمزدهای بعدازظهر را به جای زغالسنگ در اجاق آشپزخانه میسوزاندند. سرانجام کار به جایی رسید که با یک دلار آمریکا میشد ۴ تریلیون و ۲۰۰ میلیارد مارک آلمان خریداری کرد.[1]
جستارهای وابسته
- فهرست یکای پول رایج کشورها
- رایش مارک
- یورو
- فینیک سکه
پانویس
- تاریخ اقتصادی و اجتماعی اروپا، فرانک ب. تایپتون و رابرت آلدریچ، ترجمه کریم پیرحیاتی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۷۵، جلد اول، صفحه ۲۲۹