لیوسیسم
لیوسیسم (به انگلیسی: Leucism) وضعیتی در جانوران است که در آن رنگدانههای پوست کم است. بر خلاف آلبینیسم، این پدیده به دلیل کاهش در همه رنگدانههای پوست به وجود میآید و نه تنها ملانین.

واژه لیوسیسم از اصطلاحشناسی پزشکی گرفته شدهاست. ریشه لیوس (leuc) برگرفته از لیوک (leuk) در زبان لاتین است که خود برگرفته از لیوکوس (leukos) یونانی به معنای «سفید» است.
جزئیات
لیوسیسم اصطلاحی کلی برای فنوتیپی است که از کمبود سلول رنگدانه ناشی میشود. این کمبود به دلیل کم شدن پخش و مهاجرت سلولهای رنگدانهای از تاج عصبی به سوی پوست، مو، یا پرها در هنگام ریختسازی (Morphogenesis) پدید میآید. چنین چیزی یا کل سطح بدن یا بخشی از آن را با کمبود رنگدانه مواجه میکند.
غیبت کامل رنگدانهها کمتر معمول است ولی اغلب نبود رنگدانه در بخشهایی از بدن دیده میشود که به شکل الگوهای غیرعادی رنگ سفید بر روی بدن جانوری پدید میآید که در غیر آن صورت پوستی با رنگآمیزی طبیعی میداشت. چنین چیزی در میان اسبها، گاوها، گربهها، سگها، کلاغهای شهری[1] و بسیاری دیگر از جانوران دیده میشود.
نگارخانه
- مار موشخوار تگزاس لیوسیست (Elaphe obsoleta)
- طاووس هندی لیوسیست (Pavo cristatus)
- سمندر مکزیکی دارای لیوسیسم (Ambystoma mexicanum)
- قوش دمقرمز لیوسیست (Buteo jamaicensis)
جستارهای وابسته
منابع
- "White Crows". Cornell University.