لایه نمایش

لایه نمایش یا لایهٔ ارائه، لایهٔ ششم از مدل اتصال متقابل سامانه‌های باز است که وظیفهٔ خدمت‌رسانی به لایه‌های بالا و پایین خود — کاربرد و نشست — را بر عهده دارد. در این لایه، کارهای لازم برای نمایش اطلاعات ارجاعی هَستارهای لایهٔ کاربرد، از جمله مدیریت ساختار داده‌ها و تبدیل آن‌ها به زبانی قابل فهم برای لایهٔ کاربرد، انجام می‌گیرد. برای نمونه قرارداد امنیت لایه انتقال در لایهٔ نمایش کار خود را انجام می‌دهد.[1]

لایهٔ نمایش که دومین لایهٔ مدل اُاِس‌آی است نسبت به لایه‌های دیگر کارهای بسیار محدودتر و مشخص‌تری دارد و در بسیاری از ارتباطات لزومی به استفاده از آن نیست و به همین علت نسبت به دیگر لایه‌ها بسیار کم‌کاربردتر است. در حالتی که سامانهٔ گیرنده نیاز داشته باشد اطلاعات ارسال‌شده را به شیوهٔ خاصی مشاهده کند، لایهٔ نمایش وارد عمل می‌شود.[2] همچنین باید توجه داشت که وظایف لایهٔ نمایش را ممکن است بتوان در لایهٔ کاربرد نیز انجام داد. از آنجایی که در پیاده‌سازی‌های عملی از این لایه معمولاً صرف نظر می‌گردد، بسیار پیش می‌آید که قراردادهای لایهٔ ۷ مستقیماً با قراردادهای لایهٔ ۵ ارتباط برقرار کنند؛ همچنین بسته‌های نرم‌افزاری‌ای را می‌توان یافت که کلیهٔ توابع مربوط به لایهٔ ۷ تا ۵ را یکجا ارائه می‌دهند.[3]

برخی از کاربردهای معین لایهٔ نمایش عبارتند از ترجمهٔ اطلاعات ارائه‌شده برای سامانه‌های مختلف شبکه (تفاوت‌های شیوهٔ ارائه در لایهٔ نمایش از بین می‌روند)، فشرده‌سازی برای بالابردن توان عملیاتی شبکه و رمزنگاری داده‌ها (هرچند در لایه‌های دیگر نیز قابل انجام است).[4]