لاکربی

تاریخ شکل‌گیری شهر لاکربی به‌طور دقیق مشخص نیست اما شواهدی موجود است که تمدن مردم در این منطقه را به دوران وایکینگ‌ها نشان می‌دهد. از طرفی کشف بقایای یک اردوگاه رومی نشان دهنده تاریخ قدمی تر این سرزمین است. دوره رشد اقتصادی لاکربی در قرن ۱۹ میلادی است. زمانی که راه‌آهن کالدونین موجب شناساندن این منطقه کوچک به اسکاتلندی‌ها شد. راه‌آهن سبب شد تا در سال ۱۹۶۶ لاکربی صاحب گاز شهری شود.

هسته اولیه ساختمان‌های این شهر با سنگ قرمز معروف به سنگ ارغوانی ساخته شده‌است و رفته رفته این نوع مصالح ساختمانی به شناسنامه معماری شهر لاکربی تبدیل شد. از بناهای معروف این شهر می‌توان به کلیسای فرشتگان و برج ساعت اشاره کرد که در نزدیکی رودخانه این شهر سبب جذب گردشگران محلی شده‌است.

این شهر در ادبیات سیاسی معاصر جایگاه ویژه ای دارد. دلیل آن سقوط هواپیمای مسافربری m103، پرواز شماره ۱۰۳ پان آم بود که پس از انفجار در آسمان روی مناطق مسکونی شهر لاکربی سقوط کرد و لاشه آن سبب کشته شدن ۱۱ نفر از ساکنین شهر شد. تمامی مسافران پرواز که از شهر فرانکفورت راهی دیترویت بودند بر اثر یک انفجار مهیب کشته شدند. از همان ساعات اولیه بود که شهر لاکربی در ادبیات مردم بریتانیا و رسانه‌های جهانی جایگاه خود را پیدا کرد. ساعاتی پس از این حادثه دبیرستان شهر تعطیل شد و به محلی برای رصد و کمک رسانی کمیته‌های بحران از کشورهای مختلف تبدیل شد.[1]

این رده شامل شهرهای اسکاتلند است که بخشی از پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی را تشکیل می‌دهد.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ لاکربی موجود است.