قحطی مصنوعی همدان در دوران حکومت علی ظهیرالدوله
قحطی در همدان در دوران حکومت علی‌خان ظهیرالدوله به ایجاد قحطی مصنوعی در سال‌های حدود ۱۲۸۶ شمسی ، ۱۹۰۸ میلادی ، ۱۳۲۴ قمری در اواخر دوران قاجار توسط خوانین در دوران حکومت علی‌خان ظهیرالدوله در همدان، اشاره دارد.[1]
این قحطی اصولاً ریشهٔ سیاسی داشت. در زمان حکومت علی‌خان ظهیرالدوله حاکم وقت همدان، خوانین همدان به سبب مخالفت با افکار فکری و سیاسی مشروطه‌خواهانهٔ او اقدام به احتکار و انبار کردن گندم و ارزاق عمومی در همدان نموده و در این شهر قحطی مصنوعی ایجاد کردند. قیمت گندم در طی این قحطی به ده ها برابر قیمت معمول رسید و سرانجام مردم بکلی از هستی ساقط گردیدند. کار مردم به شورش و بلوا کشید و قصد بهم ریختن نظم عمومی و حمله به منازل را داشتند که حاکم عادل و مدبر همدان ظهیرالدوله مانع بروز اغتشاش گشت. اقدامات و پیگیری‌های او از ابتدا تا انتها با همکاری حاج تقی وکیل‌الرعایا که خود مشروطه‌خواه و از وکلای بنام مجلس شورای اول بود، انجام می‌گرفت. سرانجام با کیاست این دو شورش مردم آرام شد و مردم مجبور به مسالمت و احترام به قانون شدند.[2]
پانویس
- هگمتانه تا همدان، ص ۵۶۴
- هگمتانه تا همدان، ص ۵۶۰
جستارهای وابسته
منابع
- قراگوزلو، غلامحسین (۱۳۷۳)، هگمتانه تا همدان، تهران: انتشارات اقبال