فیلم‌خانه
فیلم‌خانه (به فرانسوی: Cinémathèque) مجموعه‌ای سازمان‌یافته از فیلم یا فراورده‌های فیلمی است که از لحاظ هنری، فرهنگی، تاریخی و آموزشی ارزش نگهداری دائمی داشته باشند. این مواد شامل فیلم‌های آموزشی، سینمایی، خبری، مستند و پویانمایی می‌شود؛ همچنین مواد و مقولاتی که به نوعی با فیلم و سینما در ارتباطند، مانند پوستر، عکس‌های صحنه، آنونس (نمونه فیلم)، و اسناد و مدارک سینمایی را دربر می‌گیرد.[1]
تاریخچه
در سال ۱۹۳۵ هانری لانگلوآ و ژورژه فرانیو کلوپ فیلمی (به فرانسوی: Cercle du cinéma) تأسیس کردید تا فیلم‌های قدیمی‌ای را نشان دهند که در سال ۱۹۳۶ منجر به تأسیس سینماتک فرانسه شد.
ایدهٔ آرشیو فیلم‌های قدیمی در آن دوران به هیچ وجه بدیهی نبود. لانگلوآ توانست بسیاری از فیلم‌هایی را نجات دهد که کمپانی‌های فیلم‌سازی قصد دور انداختنشان را داشتند. در سال ۱۹۳۳ انتسیتوی فیلم بریتانیا در لندن تأسیس شد. در سال ۱۹۳۸ هانری استورک، آندره تیریفای و پیر ورمیلن سینماتک سلطنتی بلژیک را در بلژیک تأسیس کردند. همچنین در سال ۱۹۳۸ فدراسیون بین‌المللی آرشیو فیلم (به انگلیسی: International Federation of Film Archives (FIAF)) در پاریس تأسیس شد.[2]
مالکیت
فیلم‌خانه‌ها، از جمله فیلمخانهٔ ملی ایران، معمولاً تشکیلاتی غیرانتفاعی‌اند و مانند موزه‌ها از منابع مالی دولتی استفاده می‌کنند.[3]
نگارخانه
پی‌نوشت
- جهانفرد، نقش فیلمخانهٔ ملی ایران، ۷.
- «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۱ دسامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۲.
- جهانفرد، نقش فیلمخانهٔ ملی ایران، ۷.
منابع
- جهانفرد، نعمت‌الله (۱۳۷۲). نقش فیلمخانهٔ ملی ایران به عنوان یک مرکز اطلاع‌رسانی. دانشکدهٔ علوم تربیتی دانشگاه تهران.
پایان‌نامهٔ کارشناسی ارشد علوم کتابداری و اطلاع‌رسانی
بیش از یک پارامتر|نویسنده=و|نام خانوادگی=داده‌شده است (کمک) - «فیلمخانهٔ ملی ایران». دائرةالمعارف کتابداری و اطلاع‌رسانی. تهران: سازمان اسناد و کتابخانهٔ ملی جمهوری اسلامی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۹ مارس ۲۰۲۱.
پیوند به بیرون
- فدراسیون بین‌المللی آرشیو فیلم - وبگاه رسمی
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ فیلم‌خانه موجود است. |