فریدون دواچی

دواچی متولد ۱۳۱۸ در تهران بوده و تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم در مدارس فردوسی و البرز گذراند و سپس برای تحصیلات پزشکی به فرانسه رفت. او دوره‌های پزشکی عمومی (۱۳۳۵ تا ۱۳۴۳) و تخصص و فوق تخصص را در دانشگاه پاریس با گرایش روماتولوژی (۱۳۴۳ تا ۱۳۴۶) به پایان برد.[3]

دکتر دواچی در سال ۱۳۴۷ به ایران برگشته و به استخدام دانشگاه تهران در می‌آید. او در سال ۱۳۴۸ به سمت استادیار، ۱۳۵۵ دانشیار و در سال ۱۳۶۵ به استادی و ۱۳۹۰ به استاد ممتاز دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران معین می‌شود.

او اولین درمانگاه سرپایی فوق تخصصی روماتولوژی در سال ۱۳۴۹ در بیمارستان امام خمینی و اولین بخش فوق تخصصی روماتولوژی در سال ۱۳۵۳ در بیمارستان شریعتی تأسیس کرده و ریاست این بخش و مرکز تحقیقات روماتولوژی را بر عهده داشته است. فریدون دواچی اولین مدرس دانشگاه تهران در رشته روماتولوژی بود و مؤسس دوره فوق تخصصی روماتولوژی در ایران است.[4]

ار دیگر فعالیت‌های دواچی می‌توان به تأسیس انجمن روماتولوژی ایران در اواخر دهه چهل و ریاست این انجمن نام برد.[5] او یکی از پزشکان پیشرو در درمان بیماری بهجت و از مؤسسان جامعه بین‌المللی بیماری بهجت است.

• عضو هیئت مدیره جامعه روماتولوژی قاره آسیا و اقیانوسیه (APLAR) (Asia and Pacific area League of Associations for Rheumatology)
• رئیس کمیته تحقیقاتی بیماری بهجت جامعه روماتولوژی قاره آسیا و اقیانوسیه
• عضو گروه بین‌المللی تحقیقاتی بیماری بهجت
• عضو هیئت موسس جامعه جهانی بیماری بهجت
• عضو شورای جامعه جهانی بیماری بهجت
• عضو رســمی کالج روماتولوژی آمریکا (ACR)
• عضو هیئت رئیسه ی انجمن بین‌المللی بیماری بهجت از سال 2000
• ریاست کمیته بهجت جامعه روماتولوژی آسیا و اقیانوسیه APLAR[6] [7]