فرایند گرمازا

در ترمودینامیک، فرایند گرمازا یا فرایند اکسوترمیک؛ (به انگلیسی: Exothermic process) یک فرایند یا واکنشی را توصیف می‌کند که انرژی را از سیستم به محیط اطراف آن تخلیه می‌کند؛ معمولاً به شکل گرما، یا همچنین به شکل نور (مانند جرقه، شعله، یا فلش)، برق (مثلاً باتری)، یا صدا (به عنوان مثال انفجار که هنگام سوزاندن هیدروژن شنیده می‌شود). اصطلاح ( اکسوترمیک exothermic) برای نخستین بار توسط مارسلین بارتلت، دانشمند ترموشیمی فرانسوی، با استفاده از پیشوند یونانی (έξω exō، به معنای "بیرون") و کلمه یونانی θερμικός (thermicόs، یعنی "حرارتی")، ساخته شد.[1] در برابر این فرایند، فرایند انتروتریک (واکنش گرماگیر) قرار دارد که فرایندی است که انرژی را به صورت گرما جذب می‌کند.

انفجارها نمونه‌ای از واکنش‌های خشونت‌آمیز فرایند گرمازایی (اکسوترمیک) هستند.

این مفهوم اغلب در علوم فیزیکی تا واکنش‌های شیمیایی استفاده می‌شود؛ جایی که به عنوان انرژی پیوندی به انرژی گرمایی (گرما) تبدیل می‌شود.

جستارهای وابسته

منابع
  1. "Gate for the Greek language" on-line dictionary بایگانی‌شده در ۵ دسامبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine. greek-language.gr

پیوند به بیرون
معنای exothermic را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.