فتوحی مروزی
اثیرالدین (شرف‌الحکما) فتوحی مروزی، شاعر ایرانی نیمهٔ دوم سدهٔ ششم هجری است. با ادیب صابر دوستی و مراوده داشت. با انوری نیز معاصر بود و با او معارضه داشت.
این قطعهٔ مشهور را به نام انوری سرود و پراکنده ساخت، و آشوبی در بلخ به پا کرد که دامان انوری را گرفت:
| چار شهر است خراسان را بر چار طرف | که وسطشان به مسافت کم صددرصد نیست | |
| گرچه معمور و خرابش همه مردم دارد | نه چنان است که آبستن دیو و دد نیست | |
| مصر جامع را چاره نبود از بد و نیک | معدن زرّ و گهر بی سرب و بُسّد نیست | |
| بلخ را عیب اگر چند به اوباش کنند | بر هر بیخردی نیست که صد بخرد نیست | |
| مرو شهری ست بترتیب همه چیز در او | جدّ و هزلش متساوی و هری هم بد نیست | |
| حبّذا شهر نشابور که در ملک خدای | گر بهشت است همین است وگرنه خود نیست |
منابع
- تاریخ ادبیات در ایران، ذبیح‌الله صفا، جلد دوم، ص ۶۸۸-۶۹۰
- لغت‌نامه دهخدا: اثیرالدین فتوحی مروزی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.