غمبادآور

مواد غمبادآور یا گواتروژن، موادی هستند که با دخالت در جذب ید در غده تیروئید ، تولید هورمونهای تیروئید را مختل می کنند. این مواد هیپوفیز را تحریک می کنند تا هورمون محرکه تیروئید را آزاد کند ، که سپس رشد بافت تیروئید را تقویت می کند و درنهایت منجر به غمباد می شود.

ترکیبات شیمیایی غمبادآور

موادی که ثابت شده غمبادآور هستند عبارتند از:

  • سولفادیمتوکسین، پروپیل تیواوراسیل، پتاسیم پرکلرات، اسید یوپانوئیک
  • بعضی اوکسازولیدین]] ها مانند گویترین
  • یون هایی مانند تیوسیانات ( که در سیگار کشیدن متصاعد می شود)، پرکلرات که با توسط مهار رقابتی از جذب ید می کاهد، به عنوان یک نتیجه از ترشح T3 و T4 توسط غده، که در دوزهای کم باعث افزایش آزاد سازی تیروتروپین می شود ( با کاهش بازخورد منفی)، که سپس غده را تحریک می کند.

مواد غذایی غمبادآور

مواد غذایی که تجربه نشان داده اثر غمبادآور دارند عبارتند از: سویا، سبزیجات خانوادهٔ کلم (از قبیل کلم، گل کلم، کلم قمری، کلم بروکلی و بروکسل)، اسفناج، شلغم، گلابی، هلو، بادام‌زمینی، مانیوک و دیگر شب بویان. در جاهایی که کمبود ید هست (مثلاً وعده های غذایی با ارزن دارند)، مصرف ارزن می تواند به بزرگی تیروئید بینجامد که آغاز گواتر بومی است.

خامخواری

ترکیبات غمبادآور به دنبال حرارت ازبین‌می‌روند. بنابراین افراد مبتلا به پرکاری تیروئید باید مواد غذایی غمبادآور را بصورت پخته بخورند.

تداخل دارویی

نسبت به مصرف توأم غمبادآورهای طبیعی با داروهای ضدتیروئید باید کاملاً احتیاط نمود، زیرا این ترکیبات می‌توانند باعث افزایش عوارض جانبی داروها شوند.

کاربردها

این مواد برای افراد مبتلا به کم کاری تیروئید مضر ولی برای افراد مبتلا به پرکاری تیروئید مفید هستند.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.