علی‌اکبر جعفری (اوستاشناس)
علی اکبر جعفری (زاده ۱۸ بهمن ۱۲۹۹،[1] درگذشت ۱۵ مهر ۱۳۹۹[2]) اوستاشناس، زبان‌شناس و پژوهشگر، اندیشمند و نویسندهٔ آیین زرتشتی[3] بود.
علی اکبر جعفری | |
|---|---|
| زاده | ۱۸ بهمن ۱۲۹۹ کرمان، ایران |
| درگذشته | ۱۵ مهر ۱۳۹۹ (۱۰۰ سال) کالیفرنیا |
| پیشه | پژوهشگر، نویسنده، اوستاشناس |
| ملیت | .svg.png.webp){kind=small} ایران |
زندگینامه
وی در کودکی همراه خانواده به کراچی پاکستان کوچ کرد. در این شهر و در آغاز نوجوانی به فراگیری زبان اوستایی، فارسی باستان (فارسی هخامنشیان) و زبان پهلوی نزد دکتر مانِک پیتاوالا، فرنشین آموزشگاهِ پارسی و سپس نزد دستور دکتر مانِکجی دالا موبد بزرگ پاکستان پرداخت. او در زمان جوانی زبان سانسکریت را نیز فراگرفت. وی از آموزشگاهی به نام (سند) در کراچی فارغ‌التحصیل شد و زبان عربی را نیز همان‌جا آموخت. او مدعی بود که دکتری خود را در زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه کراچی دریافت کرده است. زمینه‌های علمی وی در مطالعات هندوایرانی، مطالعات تطبیقی ادیان، مردم‌شناسی، تاریخ و جغرافیاست. او علاوه بر چیرگی بر زبان فارسی و انگلیسی، به زبان‌های اوستایی، پهلوی، سانسکریت، عربی، بلوچی، گجراتی آشنایی داشت. کارها و پژوهش‌هایش با نگاهی متفاوت در مورد ترجمه و تفسیر گات‌ها، سروده‌های اشو زرتشت است.
جعفری با امی نادری در سال ۱۳۳۳ پیوند همسری بست که راهنما و شریک زندگی او به‌ویژه در فعالیت‌های دیدگاههای متفاوتش نسبت به دین زرتشتی بوده است.
جعفری سه‌شنبه ۱۵ مهرماه ۱۳۹۹ خورشیدی در خانه خود در شهر اورنج کانتی از ایالت کالیفرنیا امریکا درگذشت. [4]
پیشینه‌ی فرهنگی - اجتماعی
علی‌اکبر جعفری پنج سال برای شرکت نفت آرامکو سعودی به‌عنوان مردم‌شناس و دستیار ویرایشگر روزنامه‌نگار کار کرد. پس از بازگشت به ایران و زندگی در تهران در سال ۱۳۳۴ کار و کسب خود را با نام دارالترجمه جعفری راه‌اندازی کرد که خدمات مربوط به ترجمه در کارهای بازرگانی را به شرکت‌هایی مانند شرکت نفت ایران ارائه می‌داد. وی همچنین آموزش اوستا و فارسی باستان و نیز کلاس‌های دینی ایران باستان در جامعه فرهنگی ایران باستان را به مدت دوازده سال برگزار کرد. وی به مدت ۱۷ سال (۱۳۴۲ تا ۱۳۵۹) در وزارت فرهنگ و هنر در تهران کارکرده است که در آغاز به‌عنوان فرنشین بخش امور فرهنگی برای کشورهای آفریقا - آسیایی جایی که بخشی از شغل وی راهنمای ارشد دانشجویان دوره‌ی دکتری در دوره زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران از کشورهای افغانستان، هند و پاکستان بود، سپس به‌عنوان رایزن و مشاور وزارت فرهنگ و هنر سرگرم کار شد.
جعفری از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۵ به‌عنوان استادیار افتخاری دانشکده زبان فارسی در دانشگاه اسلام‌آباد خدمت کرد. در سال ۱۳۵۵ به تهران بازگشت و به‌عنوان مشاور و رایزن به کارش ادامه داد.
جعفری در سال ۱۳۶۱ به آمریکا مهاجرت کرد و ۹ سال در کالیفرنیا به‌عنوان آموزگار دینی سرگرم گسترش نظریات خود شد.[5]
کتاب ها به زبان فارسی
- پیام زرتشت -تهران ۱۹۷۴
- هفت هات- تهران ۱۹۷۴
- گلچینی از خرده اوستا ۱۹۷۶
- ستوت یسن ۱۹۸۰
- زرتشت و دین بهی ۱۹۷۶ [6]
- خرده اوستا با همکاری مهربان خداوندی
- پیام زرتشت اسپنتمان
- آشنایی با زرتشت
- دین بهی زرتشتی و زرتشتیگری[7]
وی ۲۳ کتاب و کتابچه به زبان‌های فارسی و انگلیسی درباره دین زرتشتی و همچنین ایران باستان، نوشته است. (پیام زرتشت) چاپ ۱۳۴۶ کتابی پرفروش بوده و چندین بار در ایران و آمریکا چاپ دوباره شده است. او همچنین ویراستار گزارش‌نامه جامعه فرهنگی ایران باستان در تهران و گزارش‌نامه ماهانه زرتشتیان مرکز زرتشتیان کالیفرنیا شعبه لس‌آنجلس و ویراستار گزارش نامه دو ماهانه سپنتا نشریه انجمن زرتشتیان که به زبان‌های فارسی و انگلیسی بود.[8]
پانویس
- «دکتر علی اکبر جعفری درگذشت». برساد. دریافت‌شده در ۵ ژانویه ۲۰۲۱.
- خسروی، فرزانه. «دکتر علی اکبر جعفری اوستاشناس نامی درگذشت». امرداد. دریافت‌شده در ۵ ژانویه ۲۰۲۱.
- Afkhami، Mahnaz. «JA`FARI, ALI AKBAR». بنیاد مطالعات ایران. Foundation for Iranian Studies. دریافت‌شده در ۵ ژانویه ۲۰۲۱.
- «ستوت یسن، یادگار یک سده کار فرهنگی». ماهنامه ماهنامه خبری و فرهنگی امرداد (۴۳۱): ۷. ۶ آبان ۱۳۹۹.
- «ستوت یسن، یادگار یک سده کار فرهنگی». ماهنامه ماهنامه خبری و فرهنگی امرداد (۴۳۱): ۷. ۶ آبان ۱۳۹۹.
- Nūshāhī، ʿĀrif. Kitāb shināsi-yi āthār-i Fārsi-yi chāp shuda dar shibh-i qāra (Hind, Pākistān, Banglādish). ص. ۳۲۹. دریافت‌شده در ۶ ژانویه ۲۰۲۱.
- «درباره ی استاد علی اکبر جعفری». ماهنامه زرتشتیان- نشریه مرکز زرتشتیان کالیفرنیا (۱۲): ۳. زمستان ۱۳۸۷. دریافت‌شده در ۶ ژانویه ۲۰۲۱.
- «ستوت یسن، یادگار یک سده کار فرهنگی». ماهنامه ماهنامه خبری و فرهنگی امرداد (۴۳۱): ۷. ۶ آبان ۱۳۹۹.