عبدالله مستوفی
عبدالله مستوفی (۱۲۵۵ - تهران ۱۳۲۹) از خاندان مستوفیان قاجار بوده که از زمان آقامحمدخان قاجار به عنوان مستوفی مشغول به فعالیت بودند. استاندار آذربایجان (قبل از تقسیم به شرقی و غربی) و دولت مرد دوران قاجاری و پهلوی بود ایشان ابتدا به عنوان کارمند در وزارت امور خارجه در کنسولگری ایران در روسیه مشغول به فعالیت بود اما پس از استبداد صغیر به اشتغال در این وزارت خانه پایان داده شد. همچنین وی مترجم چندین کتاب از زبان فرانسه به فارسی است که مهم ترین آن ترجمه کتاب « انقلاب کبیر فرانسه» تألیف مینیه است
| عبدالله مستوفی | |
|---|---|
 عبدالله مستوفی - سال ۱۳۰۷ | |
| زادهٔ | ۱۲۵۵ خورشیدی تهران، ایران |
| درگذشت | ۱۳۲۹ |
| محل زندگی | تهران، |
| ملیت | ایرانی |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| همسر(ها) | مریم مستوفی اردلان (فخر السلطنه) |
| والدین | میرزا نصرالله (گرکانی) |
زندگی سیاسی
در دوران صدراعظمی عین‌الدوله رئیس نان تهران بود و در اثر بلوای نان ناچار از کناره گیری شد. در دوران رضاشاه به استانداری آذربایجان رسید و مدتی با سرلشکر محمد شاه‌بختی که فرمانده لشکر آذربایجان بود درگیری داشت که منجر به بازخواست هردو آنان گردید.[1]
در بازگشت به تهران به ریاست اداره کل ثبت اسناد و املاک منصوب شد. او مؤلف اثر سه جلدی شرح زندگانی من (انتشارات زوار تهران) است.[1]
منابع
- بازیگران سیاسی عصر رضاشاهی و محمدرضاشاهی، ناصر نجمی، انتشارات انیشتین، ۱۳۷۳ تهران