عبدالله توکل

در سال ۱۳۰۳ در کوچه علیه اردبیل به دنیا آمد که بعدها با ورود به عرصه ادبیات به همراه دو دوست خود رضا سید حسینی و محمد قاضی به سه تفنگدار نهضت ترجمه ایران شهرت یافتند.

شهرتی که تا به امروز قوام داشته و در نسل‌های بعد نیز الگوهای کارکردی این مترجم در میان جوان‌ترها به عنوان مکتبی علمی قلمداد می‌شود.

عبدالله توکل در خانواده‌ای تجارت پیشه در اردبیل متولد شد. تا ششم ابتدایی را در مدرسه‌های صداقت و هدایت و دوره اول متوسطه را در دبیرستان هدایت اردبیل گذراند. بعد از اتمام تحصیلات در دبیرستان صفوی موفق به کسب دیپلم کلاس پنجم علمی شد.

در ادامه ششم ادبی را در دبیرستان دارالفنون تهران سپری کرد. تحصیلات دانشگاهی خود را ابتدا در دانشکده حقوق آغاز کرد، اما آن را نیمه کاره رها کرد و برای تحصیل زبان به دانشکده ادبیات رفت. مدتی نیز در دانشگاه واشینگتن درس انگلیسی و روش تدریس زبان خواند.

پس از بازگشت به ایران، بیش از پیش به ترجمهٔ آثار ادبی پرداخت. در سال‌های ۱۳۳۶–۱۳۵۹ برنامه ادبیات جهان را در رایو به اجرا درآورد. در سالهای پایانی عمر تلاش کرد تا حد ممکن در ترجمه‌های قبلی خود بازنگری کند. توکل در ۲۵ شهریور ۱۳۷۸ در زادگاهش بر اثر سکتهٔ قلبی درگذشت.[1]

فهرست زیر حاوی ۴۴ عنوان از کتاب‌هایی است که عبدالله توکل در طول بیش از ۵۰ سال ترجمه کرده‌است.

• به مناسبت سالروز درگذشت عبدالله توکل مترجم پرکار ادبیات
• آدینه بوک
• فولادوند، عزت الله. «به یاد دوست: عبدالله توکل (۱۳۰۳–۷۸(». جهان کتاب (۸۹ و ۹۰): ۳۴ تا ۳۵.
• «توکل؛ مترجمی که زبان فارسی را جوان کرد». خبرگزاری مهر.
• «یادی از عبدالله توکل در گفت‌وگو با لیلی گلستان». ایسنا.