عبدالغافر فارسی

عبد الغافر فارسی (به عربی: عبد الغافر ابن إسماعیل الفارسی النیسابوری) (تولد:۴۵۱ قمری-مرگ:۵۲۹ قمری) دانشمند علوم اسلامی محدث و نویسندهٔ ادیب ایرانی در سدهٔ پنجم و ششم هجری قمری بود.[1]

عبد الغافر بن اسماعیل فارسی نیشابوری
اطلاعات شخصی
زاده۴۵۱ (قمری)/ ۱۰۵۹ میلادی در نیشابور
درگذشته۵۲۹ (قمری)/ ۱۱۳۴ میلادی در نیشابور
دورانسده پنجم و ششم هجری
منطقهتمدن اسلامی
مذهبشافعی
آثار معروف«مجمع الغرائب ومنبع الرّغائب». «السیاق لتاریخ نیسابور». «المفهم»
اشتغالحدیث، فقه، تاریخ،
مرتبه

نام
نامکنیهنام پدرنسبشهرتنام و نسب کامل
عبدالغافرابو الحسن یا ابی الحسیناسماعیلفارسی نیشابوریابوالحسن فارسی. عبدالغافر فارسیأبی الحسین عبد الغافر بن محمد بن عبد الغافر بن أحمد بن محمد بن سعید الفارسی النیسابوری

زندگی

او در نیشابور در سال ۴۵۱ قمری به دنیا آمد. نزد امام الحرمین جوینی اصول علم حدیث و فقه آموخت و از پدرش، اسماعیل، و مادرش، ام‌رحیم، دختر قشیری و جدش ابوالقاسم عبدالکریم قشیری و جده اش، فاطمه دختر ابوعلی دقاق، و دو داییاش ابوسعد و ابوسعید، فرزندان قشیری، و احمد بن منصور مغربی و احمد بن عبدالرحیم اسماعیلی و احمد بن حسن ازهری احادیث بسیار استماع کرد، و در علوم مذهبی کامل شد. سپس به غزنه و هند و خوارزم مسافرت کرد و بزرگان را دیدار نمود و از ابومحمد جوهری و ابوسعد کنجرودی و ابوبکر محمد طبری اجازه دریافت کرد. ابوسعد عبدالله بن عمر صفار آخرین کسی است که از وی حدیث روایت کرده است. او را فقیهی محقق و فصیحی خوش‌زبان و ادیبی کامل توصیف کرده‌اند. وی خطیب نیشابور شد و سرانجام در نیشابور در سال ۵۲۹ قمری درگذشت.[2]

آثار
  • «مجمع الغرائب فی غریب الحدیث» یا «مجمع الغرائب ومنبع الرّغائب»
  • «السیاق لتاریخ نیسابور»
  • «المفهم»

منابع
  1. محمد بن أحمد بن عثمان الذهبی (1422هـ / 2001م)، «فصل کتاب»، سیر أعلام النبلاء، بیروت: مؤسسة الرسالة، ص. صفحه تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. «اسلام ویب» (به عربی). کان فقیها محققا، وفصیحا مفوها، ومحدثا مجودا، وأدیبا کاملاً
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.