ظهر

ظهر یا نیمروز (به فارسی افغانستان چاشت) به طور دقیق نیمه روز یعنی ساعت ۱۲ است، که گاهی زمان بین ۱۱ پیش‌ازظهر تا ۱ پس‌ازظهر را به طور تقریبی نیز ظهر گفته می‌شود، زمانی که عموماً حول میانه روز است و در بسیاری از کشورها مردم از آن برای وقت ناهار استفاده می‌کنند. متضاد نیم‌روز، نیم‌شب (ساعت ۲۴) است.

ظهر نجومی، لحظه‌ای را توصیف می‌کند که خورشید در زمان خورشیدی ظاهری از نصف‌النهار سمت‌الراس می‌گذرد و خورشید در بالاترین ارتفاعش در آسمان قرار دارد. زمانی که در آن ظهر خورشیدی روی می‌دهد به نصف‌النهار محلی بستگی دارد.

در نیم‌کرهٔ شمالی، «ظهر» ارتباط باستانی جغرافیایی با «جنوب» داشت (همانطور که نیمه‌شب با «شمال» داشت). در فرانسوی «midi» و در ایتالیایی نیز «mezzogiorno»، هر دو به بخش‌های جنوبی کشورهای مذکور اشاره دارند. زبان‌های لهستانی نو و اوکراینی یک قدم پیش‌تر رفته‌اند، تا جایی که واژه‌های مربوط به ظهر («południe» و «південь») به معنای «جنوب» و واژه‌های مربوط به نیمه‌شب («północ» و «північ») به معنای «شمال» هم معنی می‌دهند. در زبان پارسی نیز به جنوب، «نیمروز» می‌گفته‌اند.

در ادبیات فارسی، به غذای ظهر، ناهار گفته می‌شود.[1]