ظفرخان حسن

محمدرضا احسن الله (۱۰۱۳–۱۰۷۳) مخاطب به ظفرخان و متخلص به احسن، شاعر فارسی‌زبان سبک هندی می‌باشد. او فرزند رکن السلطنه ابوالحسن تربتی می‌باشد.[1] وی در سال ۱۰۳۳ به نیابت از پدر حکومت کابل را به دست گرفت و شاعران زیادی از جمله صائب تبریزی مدتی را در دربار وی مشغول بودند. به نوشته ظفرخان احسن، او در ۱۸ سالگی اولین شعر خود را سروده‌است. او دوبار به حکومت کشمیر و یکبار به حکومت سند رسید و سرانجام در سال ۱۰۷۳ بدرود حیات گفت.[2]

ظفرخان احسن
نام اصلی
محمدرضا احسن الله
زاده۱۰۱۳ هجری قمری
هندوستان
محل زندگیکشمیر - کابل
درگذشته۱۰۷۳ هجری قمری
هندوستان
نام(های) دیگرظفرخان
لقباحسن
تخلصاحسن
زمینه کاریشعر و ادبیات فارسی
ملیتهندی
در زمان حکومتگورکانیان
سبک نوشتاریسبک هندی
دیوان اشعاردیوان اشعار ظفرخان احسن
پدر و مادرحواجه ابوالحسن تربتی

نمونه اشعار

به کعبه رفتم و عشقم به زرق شهرت دادشدم به بتکده، زاهد به کفر نسبت داد
به گوشه‌گیری من، خضر راه شد عنقانشان گنج سعادت به کنج عزلت داد
رمیده بود ز من غم ز ننگ بی دردیمیانه من و غم عشق باز الفت داد
مباش غرّه به عمر ابد خضر زنهارچه شد که مرگ ترا یک دو روزه مهلت داد


از چرخ به جز خون دلم روزی نیستوز اهل زمان امید دلسوزی نیست
نقشم ننشست از ازل با اخترناسازی بخت با من امروزی نیست

منابع

  1. صیادان معنی - استاد محمد قهرمان
  2. تذکره نصرآبادی - خواجه محمدطاهر نصرآبادی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.