ضدحمله
ضد حمله در نیروی نظامی به معنی نوعی آفند از سوی نیروهایی است که در برابر یک عملیات حملهٔ دشمن مقاومت کرده‌اند و توانسته‌اند آن را متوقف کنند در حالی که هنوز در گارد دفاعی خود قرار دارند.
نقشه ضدحمله نیروهای امپراتوری آلمان در نبرد کامبری (۱۹۱۷)
ضدحمله هنگامی صورت می‌گیرد که خط مقدم دشمن دچار فرسایش و ناتوانی شده و نمی‌تواند (فرصت نمی‌کند) شکل دفاعی هم به خود بگیرد. اهداف در ضدحمله معمولاً کوچکترند. کارل فون کلاوزویتس، ضدحمله را یکی از پربازده‌ترین روش‌های جنگ معرفی کرده‌است.[1]
پانویس
- p.540, Briggs
منابع
- Briggs, Clarence E., (ed.), translated by Oliver L. Spaulding, Roots of Strategy: 3 Military Classics : Von Leeb's Defense, Von Freytag-Loringhoven's the Power of Personality in War, Erfurth's Surprise, Stackpole Books, 1991
- Department of Defense (US); Dictionary of Military and Associated Terms. Published by: United States Government Printing Office, Washington, DC. Retrieved: 13 October 2008.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Counter-offensive». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ اوت ۲۰۱۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
