صفحات خورشیدی در فضاپیما

فضاپیما که در بخش داخلی منظومه شمسی قرار گرفته است معمولاً برای تولید برق از نور خورشید، از صفحات خورشیدی فتوولتائیک استفاده می کند. در بخش بیرونی منظومه شمسی که در آن نور خورشید بسیار ضعیف است برای تولید قدرت کافی است، مولد گرما-الکتریکی ایزوتوپی[پ 2] (RTG ها) به عنوان یک منبع انرژی استفاده می شود.[1]

آرایه صفحات خورشیدی در ایستگاه فضایی بین‌المللی[پ 1] (١٧ خدمه اعزامی، اوت ٢٠٠٨)

تاریخچه

اولین فضاپیمایی که برای آن از صفحات خورشیدی استفاده شد ماهواره ی ونگارد ١[پ 3] بود و توسط ایالات متحده در سال ١٩٥٨ راه اندازی شد. این موضوع عمدتاً به دلیل نفوذ دکتر هانس تسیگلر[پ 4] بود، او را می توان به عنوان پدر انرژی خورشیدی فضاپیما در نظر گرفت.[2] او دوره تصدی ٣٠ ساله خود را در فورت مون ماوت[پ 5] (١٩٤٧-١٩٧٦) گذراند، تسیگلر ١٢ سال از عمر خود را در مقام اول به عنوان دانشمند ارشد به سر برد.[3]

واژه‌نامه
  1. International Space Station, ISS
  2. radioisotope thermal generator
  3. Vanguard 1
  4. Hans K. Ziegler
  5. Fort Monmouth

نگارخانه

منابع
  1. NASA JPL Publication: Basics of Space Flight, Chapter 11. Typical Onboard Systems , Electrical Power Supply and Distribution Subsystems, http://www2.jpl.nasa.gov/basics/bsf11-3.html بایگانی‌شده در ۱۸ مه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine
  2. Perlin, John (Pub date unknown). "Late 1950s - Saved by the Space Race". SOLAR EVOLUTION - The History of Solar Energy. The Rahus Institute. Retrieved 2007-02-25. Check date values in: |date= (help)
  3. IEEE Archival Collection
  • ویکی‌پدیای انگلیسی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.