صالح بن احمد حنبل
ٌصالح بن احمد بن حنبل، شیبانی بغدادی با کُنیهٔ ابوالفضل، (۸۱۸، بغداد - ۸۷۸م، اصفهان) فقیه و قاضی عراقی در سدهٔ سوم هجری/نهم میلادی و پسر احمد بن حنبل بود. نزد پدرش آموخت و از او حدیث فراگرفت. سپس به قضاوت اصفهان گمارده شده و همان‌جا درگذشت.[1]
| صالح بن احمد حنبل | |
|---|---|
| زادهٔ | ۸۱۸ م / ۲۰۳ق بغداد |
| درگذشت | ۸۷۸م / ۲۶۵ق اصفهان |
| پیشه | فقیه و قاضی |
| والدین | احمد بن حنبل |
منابع
- زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «صالح بن احمد». [[الأعلام]] (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۸۸. دریافت‌شده در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.