شورای کبیر مغان

شورای کبیر مغان در سال ۱۱۴۸ ه.ق. به دعوت نادر شاه و برای تصدیق سلطنت او، پس از پیروزی بر دشمنان خارجی و آرام ساختن اوضاع داخلی در محل التقاء رودخانه های ارس و کر (موسوم به سوقویشان که اکنون در جمهوری آذربایجان است) منعقد گردید.

در این شورا نادر در برابر بزرگان، حکم رانان و کدخدایان اعلام کرد که آنچه می‌بایست انجام داده است و تصمیم به کناره گیری از کارها و استراحت دارد. بزرگان کشور که می‌دانستند او مایل به سلطنت است به اتفاق آرا، وی را به سلطنت برگزیدند.[1]

یکی از رجال دعوت شده به شورا، میرزا محمد رحیم شیخ الاسلام اصفهان بود که در مقابل معترضی که گفت: نادر باید از شاهراده گان باشد و او از خانواده اصیلی نیست و پدر او پوستین دوز بوده است،چنین استدلال می کند که: طبق ایات قرانی پیامبران ، امامان و خلفا صاحب حرفه و شغل بوده اند و پادشاهی و بزرگی و عزت و احترام را خدا تعیین می کند نه خانواده و شغلی که انها داشته اند. نادر پس از شنیدن این مباحثه، دستور به خفه کردن معترض و اهدا کردن یک کت وجامه گرانبها به میرزا عبدالرحیم (محمد رحیم) شیخ الاسلام می کند.[2]

به این ترتیب شاه عباس سوم خلع شد و نادر در همان سال تاجگذاری کرد.

از دیگر شرکت کنندگان در این شورا، میرزا ابوتراب جد بزرگ محمدعلی فروغی بود که نمایندگی اصفهان را بر عهده داشت.[3]