شاه سرزمین‌ها

عنوان شاه سرزمین‌ها عنوانی بود که پادشاهان قدرتمند بین‌النهرین ادعا می‌کردند اصطلاح شاه کشورها یا شاه سرزمین ها[1] اولین بار در امپراتوری آشوری نو (۹۱۱ قبل از میلاد تا ۶۰۹ قبل از میلاد) مطرح شده‌است صریحاً به سرزمین‌های خارجی (به عنوان مثال غیر آشوری) اشاره دارد، که اغلب فراتر از محدوده خود بین‌النهرین که به سرزمین آشور اشاره دارد این عنوان نمایانگر این است که پادشاه آشور حق اداره سرزمین‌های خارجی و همچنین سرزمین خود را دارد[2]

تصویر وسط آشوربانی‌پال را به عنوان شاه سرزمین‌ها نشان می‌دهد.

تاریخ

این عنوان توسط پادشاه آشورناصیرپال دوم معرفی شد. این عنوان، و عنوان مشابه ("شاه همه سرزمین ها") نیز توسط پسر آشورناصیرپال و جانشین او شلمنسر سوم استفاده شد[1]. غیر از این دو پادشاه، این عنوان به ندرت در دوره امپراتوری آشوری نو تصدیق می‌شود[3] فقط در ارتباط با یک پادشاه دیگر آشوربانی‌پال استفاده می‌شود[4].

کوروش بزرگ پس از فتح بابل در سال ۵۳۹ قبل از میلاد از چندین عنوان سنتی بین‌النهرین استفاده کرد از جمله آنها کوروش و همه شاهان بعدی امپراتوری هخامنشی از عنوان مشابه شاه کشورها (پارسی قدیم: xšāyaθiya dahyūnām) در کتیبه‌های خود استفاده می‌کنند[5]. کاتبان در شهر بابل این عنوان را به šar mātāti ترجمه کردند[3] پادشاهان هخامنشی که صریحاً نوع آکدی زبان را تصدیق می‌کنند (وقتی کاتبان بابلی دربارهٔ آن بحث می‌کنند) شامل کوروش بزرگ ،کمبوجیه دوم و اردشیر یکم است[6][7][8] این عنوان همچنین توسط شورشیان در بابل در زمان هخامنشیان استفاده می‌شد که علیه حکومت خشایاشا یکم قیام کرده ادعا کرد که «شاه بابل و سرزمینها» است[9]

فهرست شاهان شناخته شده با عنوان شاه سرزمین‌ها

امپراتوری آشوری نو

شاهنشاهی هخامنشی

امپراتوری سلوکی

شاهنشاهی اشکانی
  • فراتس دوم (۱۳۲–۱۲۷ ق. م)[14]

منابع

استناد
  1. Karlsson 2016, p. ۱۵۳.
  2. Karlsson 2016, p. ۱۹.
  3. Johandi 2012, p. ۱۷۰.
  4. Karlsson 2017, p. ۱۰.
  5. Johandi 2012, p. ۱۶۶.
  6. Waerzeggers & Seire 2018, p. 40.
  7. Waerzeggers & Seire 2018, p. 44.
  8. Waerzeggers & Seire 2018, p. ۱۹۳.
  9. Waerzeggers & Seire 2018, p. ۶.
  10. Karlsson 2016, p. ۱۵.
  11. Waerzeggers & Seire 2018, p. ۴۰.
  12. Waerzeggers & Seire 2018, p. ۴۴.
  13. Kosmin 2014, p. ۱۱۳.
  14. Shayegan 2011, p. ۴۳.

کتاب‌شناسی
  • Johandi, Andreas (2012). Mesopotamian Influences on the Old Persian Royal Ideology and the Religion: The Example of Achaemenid Royal Inscriptions. Kaitseväe Ühendatud Õppeasutused.
  • Karlsson, Mattias (2016). Relations of Power in Early Neo-Assyrian State Ideology. Walter de Gruyter GmbH & Co KG. ISBN 978-1-61451-968-3.
  • Karlsson, Mattias (2017). "Assyrian Royal Titulary in Babylonia". S2CID 6128352.
  • Kosmin, Paul J. (2014). The Land of the Elephant Kings. Harvard University Press. ISBN 978-0-674-72882-0.
  • Shayegan, M. Rahim (2011). Arsacids and Sasanians: Political Ideology in Post-Hellenistic and Late Antique Persia. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-76641-8.
  • Waerzeggers, Caroline; Seire, Maarja (2018). Xerxes and Babylonia: The Cuneiform Evidence (PDF). Peeters Publishers.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.