شارل ابرلن

شارل اُبرلن (به فرانسوی: Charles Oberling) (۱۸۹۵–۱۹۶۰)، دومین رئیس دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تهران بود و دو دوره از ۱۹۳۹–۱۹۴۲ و نیز ۱۹۴۴–۱۹۴۷ این سمت را برعهده داشت.[1][2] علاوه بر خدمات وسیع در شکل‌دادن و مدرنیزه کردن نظام پزشکی ایران همچون تأسیس موسسات درمانی متعدد در سرتاسر ایران (همچون آموزشگاه عالی بهداری مشهد که امروزه دانشگاه علوم پزشکی مشهد نام دارد)، ابرلن را از پایه گذاران آموزش نوین پزشکی ایران نیز دانسته‌اند.[3] وی همچنین پزشک و محقق بسیار برجسته ای بود.[4][5]

زندگی

شارل ابرلن در سال ۱۸۹۵ میلادی در متز یکی از شهرهای شرقی کشور فرانسه متولد شده و تحصیلات ابتدائی و دبیرستانی خود را در شهر آلزاس به پایان رساند. در سال ۱۹۱۳ در استراسبورگ بفراگرفتن دانش پزشکی پرداخت و در سال ۱۹۱۹ آن را بپایان رساند در همان هنگام در بخش آسیب‌شناسی دانشکدهٔ پزشکی استراسبورک به‌عنوان دستیار مشغول بکار شد. در سال ۱۹۲۸ به دانشیاری کرسی آسیب‌شناسی دانشکدهٔ پزشکی پاریس و در سال ۱۹۳۸ به استادی کرسی بهداشت و باکتریولوژی دانشکدهٔ پزشکی استراسبورک رسیدند. در سال ۱۳۱۸ دولت ایران مصمم شد که ریاست دانشکدهٔ پزشکی تهران را به یک استاد فرانسوی واگذار کند و دولت فرانسه دکتر شارل ابرلن را برای این خدمت معرفی نمود. او طی سال‌های ۱۳۱۸ تا ۱۳۲۶ دو دوره ریاست دانشکدهٔ پزشکی را بر عهده داشت و علاوه بر توانایی‌های علمی، دارای تجربه در سازماندهی و برنامه‌ریزی آموزش پزشکی بودند. تجدید سازمان دانشکده‌های گروه علوم پزشکی در سال‌های گذشته مدیون تلاش‌های وی است. در طی این دوران سازمان تازه ای در دانشکدهٔ پزشکی، داروسازی و دندانپزشکی ایجاد شد. اقدام بسیار مهم دیگر پروفسور تلاش در واگذاری بیمارستان‌های شهرداری یعنی زایشگاه و شیرخوارگاه و تیمارستان در تهران به دانشکدهٔ پزشکی بود؛ و این عمل موجب شد تا امکانات آموزشی بالینی و بیمارستان‌های بیش‌تری را برای دانشکدهٔ پزشکی فراهم آورد. در سال ۱۳۱۹ اساسنامه و قانون تأسیس دانشگاه اصلاح شد، بخشی از این اصلاحات مربوط به تغییرات برنامه‌های مورد نظر ایشان بود.

شارل ابرلن مقالات متعددی دربارهٔ تومورهای مختلف و منشأ آن‌ها انتشار داد. ابرلن بخش اعظم زندگی خود را وقف سرطان‌شناسی تجربی نمود که نتیجه آن انتشار مقالات متعددی با سایر همکارانش بود. مهم‌ترین و با اهمیت‌ترین فعالیت علمی شارل ابرلین موضوع دکترین ویروسی بودن سرطان بود که موجب شد نامش برای همیشه در سرطان‌شناسی باقی بماند و به‌عنوان پیشقراول و پیشاهنگ این مسئله شناخته شود.[6]

جستارهای وابسته

منابع
  1. http://www.ams.ac.ir/AIM/0584/0023.pdf
  2. Encyclopædia Iranica | Articles
  3. پروفسور ابرلن و نقش او در آموزش پزشکی نوین ایران. گردآوری و تألیف دکتر شمس شریعت ترقبان. سلسله انتشارات موزهٔ ملی تاریخ پزشکی ایران. دانشگاه علوم پزشکی تهران. ۱۳۸۵. شابک ۹۶۴۸۹۴۱۴۰۸
  4. Charles Oberling (1895-1960): A herald of modern oncology - Science News - redOrbit
  5. [Charles Oberling (1895-1960)]. [Bull Cancer
  6. «رؤسای پیشین دانشکده پزشکی». دانشگاه علوم پزشکی تهران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ اوت ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۵ ژانویه ۲۰۱۷.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.