شارب

شارِب به نوع ویژه‌ای از مو یا پرهای حسگر در بعضی جانوران، به ویژه پستانداران و پرندگان، گفته می‌شود. این موهای دراز و از جنس کراتین به عنوان نوعی حسگر طبیعی مسئول انتقال نوسان‌های خود به پایه‌شان در پوست و از آنجا به مغز هستند. در انتهای هر کدام از موهای شارب در پوست عصب‌های فشرده‌ای قرار دارند که مسئول حس چنین نوسان‌هایی هستند. همهٔ نخستیان به جز انسان دارای شارب‌های حسگر هستند.

نمای نزدیک شارب‌ها در گراز دریایی
شارب‌های یک گربه

در پستانداران

شارب‌ها را می‌توان در پستاندارانی چون سگ، گربه، خرس، و خوک دریایی یافت. در بعضی از این جانوران وجود شارب‌ها بسیار مهم و حیاتی هستند و سیگنال‌های رسیده از حسگرهای شاربی بخش بزرگی از توانایی مغز در پردازش سیگنال‌های لمسی را از آن خود دارند. برای نمونه در سگ‌ها اغلب بخش‌های مغز که مختص پردازش اعصاب لمسی صورت هستند در ارتباط با بخش‌های آرواره بالایی و شارب‌ها هستند. می‌توان هر یک از شارب‌های یک سگ را به بخش معینی در مغز آن پیوند داد.[1]

نگارخانه

منابع
  1. Stanley Coren (September 9, 2011), Why Do Dogs Have Whiskers?, Psychology Today, retrieved March 12, 2014
  • برابر «شارب» از: مرتضی عطری، واژه‌نامه زیست‌شناسی، اداره انتشارات دانشگاه بوعلی‌سینا، ۱۳۸۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.