سینما گلریز

در بدو ساخته شدن این سالن در سال ۱۳۳۷، مصطفی اسکویی و مهین اسکویی که به تازگی از شوروی بازگشته‌بودند، در آنجا دست به تأسیس یک گروه هنری به نام آناهیتا زدند. در این هنرکده که به سینما - تئاتر آناهیتا معروف بود آثاری چون اتلو، طبقه ششم (آلفرد ژاری)، هیاهوی بسیار برای هیچ، تراموایی به نام هوس، سلمانی شهر سویل و عروسی فیگارو بر روی صحنه رفتند. با این حال اسکویی‌ها به دلیل مسائل مالی نتوانستند فعالیت خود را ادامه دهند و به همین دلیل تئاتر را تعطیل و به فرد دیگری واگذار کردند که از این سالن به عنوان سینما استفاده کرد و نام آن را «سینما گلدیس» گذاشت.[1]

این سینما زمانی سینما گلدیس خوانده می‌شد و محل اکران فیلم‌های روز سینمای جهان بود، پس از انقلاب -از سال ۱۳۶۶ تا امروز- زیر عنوان سینما-تئاتر گلریز علاوه بر اکرانِ یک فیلم از فیلم‌های روی پرده، صحنهٔ اجرای تئاترهایی با مضامین طنز بوده است. از مشهورترین کارهای طنزی که طی یک دههٔ اخیر روی صحنهٔ تئاتر گلریز رفته می‌توان به نمایش «دروغ چرا؟» به نویسندگی و کارگردانی بهزاد محمدی اشاره کرد که بیش از سه سال روی صحنه ماند و بعدها سی‌دی آن هم به بازار آمد و پرفروش شد.[2]

سینما گلریز در سال 91 زمانی که فیلم دربند را روی پرده داشت تعطیل شد . علت تعطیلی سینما به گفته مسئولان عدم مسائل ایمنی و قدیمی بودن ساختمان اعلام شد که با تلاشهای فراوان آقای مهدی مصیبی رییس سینما گلریز ، بعد از شش سال مجددا بازگشایی شد و تغییرات و بروزرسانی هایی در دکور محوطه و سالنهای سینما انجام شد .