سید حسین خادمی

تا سن سیزده سالگی به مدرسهٔ «علمیه» رفت و دورهٔ دبستان را به اتمام رساند. سپس به حوزه علمیه اصفهان وارد شد و به شکل تمام وقت، مقدمات، سطوح و مراحلی از دروس خارج فقه و اصول را آموخت. شیخ علی یزدی، آقا میرزا اردستانی و میرزا احمد مدرس اصفهانی از اساتید دروس مقدمات وی بودند. رسائل را نزد ملا عبدالکریم گزی و سید علی نجف‌آبادی فرا گرفت. کفایه را نیز از سید محمد نجف‌آبادی آموخت. میر محمدصادق مدرس خاتون‌آبادی ظاهراً تنها استاد مقطع خارج وی در اصفهان بود.

سید حسین خادمی از اعضای هیئت علمیه اصفهان بود و در جریان ملی شدن صنعت نفت با صدور بیانیه هایی از نهضت ملی شدن صنعت نفت ایران حمایت کرد.او در جریان انقلاب ۵۷ ایران به شدت علیه حکومت پهلوی فعالیت می کرد و در دهه شصت ، محور یکی از دو جریان سیاسی اصفهان بود.[3] همچنین برای اعتراض به بعضی از تندروی ها و مصادره انقلابی اموال مردم، با روح‌الله خمینی مکاتبه می کرد:

از اصفهان شکایات زیاد هست حتی همین دیروز یا پریشب یک کاغذی از آقای خادمی آمده بود و تعبیر ایشان در آن کاغذ این بود که در اطراف اصفهان مشغول غارت کردن مردمند این تعبیر ایشان است.[4]