سید اسماعیل موسوی زنجانی

ابشان در سال ۱۳۴۵، ق در روستای پری در بخش ماه نشان از توابع شهرستان زنجان به دنیا آمد.[1] پدر ایشان سید عباس موسوی فردی متدین و پرهیزگار بود که به کشاورزی اشتغال داشت. او اصالتاً از اهالی بیجار گروس بود که به دلیل نابسامانی و نبود امنیت در آن منطقه همراه برادرانش سید جهانگیر و سید محمدعلی به روستای پری هجرت کرد. مادر ایشان نیز زنی عفیفه بود که به خانه‌داری اشتغال داشت. از این‌دو ۲ فرزند پسر به نام‌های سید اسماعیل و سید احمد به جا ماند. ایشان پدرش را در کودکی از دست داد.[2]

ایشان تحصیل را از مکتب خانه شروع کرد سپس هم‌زمان با اواخر سلطنت رضا خان و ایام جشن عروسی محمدرضا پهلوی با فوزیه مصری به همراه استاد خویش عزیزالله خسروی به زنجان آمد و در آن دیار به دروس حوزوی پرداخت ولی در ذیقعده سال ۱۳۵۹ ق. علی‌رغم مخالفت برخی علمای زنجان با توجه به خوب آمدن استخاره به شهر مقدس قم هجرت کرد و تا سال ۱۳۵۲ ش در آن شهر به تحصیل پرداخت.[2] وی مدت کوتاهی نیز به شهر نجف مهاجرت کرد و از دروس مراجع آن شهر استفاده نمود.[3]

خسروی، مدنی، موسی زنجانی، خمینی، بروجردی، محقق داماد،

عمده تحصیلات دروس خارج وی نزد محقق داماد بوده‌است.[1]

ایشان در حوزه علمیه قم به تدریس کتب حوزوی اشتغال داشت و در تهران نیز در کار گروهی همراه: دکتر محمد جواد باهنر، محمد مفتح، موسوی اردبیلی، هاشمی رفسنجانی، محمدرضا مهدوی کنی، امامی کاشانی و سید اسماعیل هاشمی با مدیریت سید محمد بهشتی همکاری می‌کرد.[1] بعدها در زنجان نیز به تدریس دروسی همچون شرح لمعه پرداخت[4] گفتنی است وی به همراه احمدی میانجی از دوست دیگرشان مرحوم آذری قمی زبان فرانسوی می‌آموخته‌اند.[5]

ایشان در دوران جوانی به صلاحدید مدنی با فدائیان اسلام همکاری می‌کرد. در سال ۱۳۵۲ به سفارش سید رضا صدر به تهران عزیمت نمود و به فعالیت‌های تبلیغی پرداخت. پس از انقلاب نیز مدتی در دادگاه انقلاب، زیر نظر محمد محمدی گیلانی به پرونده‌ها رسیدگی می‌نمود. مدتی نیز در زندان قصر، اوین و شهرک مهدیه تهران تلاش حقوقی و قضایی او استمرار داشت و پس از آن در دادگاه مدنی خاص (شعبه تجدید نظر) مشغول انجام وظایف گردید.

در تیر ماه ۱۳۶۱ (شعبان ۱۴۰۲ ق) از سوی خمینی به سِمَت امام جمعه زنجان منصوب گردید.[2]
در سال ۱۳۶۱ فرزند دیگرش به نام سید صادق در سن هفده سالگی کشته شد.[2]

ایشان در هفته آخر آذرماه سال ۱۳۸۱ ش. به مشهد عزیمت نمود، تا حرم علی بن موسی الرضا را زیارت کند که در صبح روز چهار شنبه ۲۷ آذر ماه ۱۳۸۱ ش. بر اثر ایست قلبی در سن هفتاد و چهار سالگی درگذشت.

پیکر وی پس از مراسم نماز جمعه در تاریخ ۸۱/۹/۳۰ در زنجان تشییع و بدرقه و سپس به شهر قم انتقال یافت، تا در حرم فاطمه معصومه دفن گردد.[2]
به مناسبت مرگ وی، سید علی خامنه‌ای، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام هاشمی رفسنجانی، سید محمد خاتمی، رئیس جمهور وقت، پیام تسلیتی صادر کردند.[6]

• [زندگی نامه خودنوشت، روزنامه جمهوری اسلامی، ش ۶۸۳۱، ص ۱۴]
• فقیه پارسا، گلی زواره.
• [سایت مجلس خبرگان]