سیامک اسدیان
سیامک اسدیان متولد ۱۳۳۴ (خورشیدی) در شهرستان خرم‌آباد، بخش بیرانوند، روستای گرزگل فرمانده نظامی و از اعضای کمیتهٔ مرکزی سازمان چریکهای فدایی خلق ایران، یکی از همراهان هوشنگ اعظمی لرستانی[1] و از ایل بیرانوند بوده است.[2]
سیامک اسدیان | |
|---|---|
| فرمانده نظامی و عضو کمیتهٔ مرکزی سازمان چریکهای فدایی خلق ایران | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | سیامک اسدیان ۱۳۳۴ خرم‌آباد، لرستان، ایران |
| اسکندر | |
| درگذشته | ۱۳۵۹ آمل، |
| حزب سیاسی | سازمان چریکهای فدایی خلق ایران |
| همسر(ان) | اشرف بهکیش |
| خویشاوندان | هوشنگ اعظمی لرستانیوتوکل اسدیان |
| پیشه | مبارزه مسلحانه با حکومت پهلوی |
زندگی
سیامک اسدیان در سال ۱۳۳۴ در شهرستان خرم‌آباد، بخش بیرانوند (چغلوندی سابق)، روستای گرزگل متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در روستا و تحصیلات دبیرستان را در شهر خرم‌آباد طی کرد. در سن ۱۷ سالگی با هوشنگ اعظمی لرستانی، احمد خرم‌آبادی و محمود خرم‌آبادی پیشتازان مبارزهٔ مسلحانه در منطقهٔ لرستان، آشنا شد و به مارکسیسم گروید. در سال ۱۳۵۳ برای آغاز مبارزهٔ مسلحانه به همراه افراد دیگر گروه عازم کوه‌های لرستان شد. بعد از مدتی، سیامک اسدیان به تهران می‌آید و به سازمان چریکهای فدایی خلق ایران ملحق می‌شود و در بخش نظامی مسئولیت بر عهده می‌گیرد. او مدت‌ها تحت مسئولیت حمید اشرف فعالیت می‌کرد. حمید اشرف به خاطر شباهت‌های خصلتی که بین سیامک و اسکندر صادقی نژاد می‌دید، نام مستعار اسکندر را برای او برگزید. اسکندر صادقی نژاد یکی از اولین فرماندهان نظامی سازمان چریکهای فدایی خلق ایران بوده است. سیامک اسدیان در این دوران در عملیات‌های نظامی متعددی در نقاط گوناگون شرکت کرد و فرماندهی برخی از آنها را بر عهده گرفت. حمله به قرارگاه شمارهٔ ۲ پلیس تهران، حمله به کلانتری تبریز، انهدام پاسگاه لاهیجان، حمله به پاسگاه رودسر گیلان در حمایت از دهقانان منطقه، شرکت در عملیات ترور عباس شهریاری مشهور به مرد هزارچهره، اعدام سرهنگ زمانی‌پور در مشهد در سال ۱۳۵۷ و فرماندهی عملیات دارساوین علیه جمهوری اسلامی ایران در کردستان از جمله این عملیات‌ها بودند. سیامک اسدیان همواره از اعدام سرهنگ زمانی پور به عنوان یک عملیات نظامی بسیار موفق یاد کرده است. معروف است که سرهنگ زمانی‌پور در آن زمان، دستور داده بود که مأموران به تعدادی از مردم مشهد که در جریان تظاهرات دستگیر شده بودند، تجاوز کنند. اسکندر (سیامک اسدیان) که در آن زمان مسئولیتی سازمانی در مشهد به عهده داشت، هم عملیات را طراحی نمود، هم در اجرای آن شرکت کرد و هم در توزیع اعلامیهٔ توضیحی این عملیات در بین مردم شرکت داشت.
مرگ
۱۳ مهر سال ۱۳۵۹ سیامک اسدیان به همراه مسعود بریری و علی‌رضا صفری از تهران عازم شهر آمل می‌شوند. یکی از اعضای دستگاه‌های امنیتی نفوذی در سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)، اسکندر (سیامک اسدیان) را که از قبل می‌شناخت را در یکی از قهوه‌خانه‌های آمل می‌بیند و سریعاً به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گزارش می‌دهد و سپاه نیز اقدام به بستن جاده و بازرسی خودروها می‌کند. (آن فردی که به سپاه پاسداران گزارش می‌دهد، وقتی به تشکیلات اکثریت موضوع را اطلاع می‌دهد، از از سازمان فدائیان خلق (اکثریت) اخراج می‌گردد).
ساعت ۱۴:۴۵ همان روز، یک ماشین گشتی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با چهار سرنشین در ابتدای جاده کمربندی آمل به خودروی سیامک اسدیان و همراهانش مشکوک شده و برای بازرسی ماشین به سمت آنها می‌آیند. اسدیان و همراهانش بلافاصله آنان را با مسلسل یوزی به رگبار می‌بندند و پس از برداشتن سلاح های‌شان برای دور شدن از منطقهٔ درگیری به میان شالیزارهای اطراف جاده می‌روند. پس از بیست دقیقه حدود ۲۰۰ پاسدار اقدام به محاصرهٔ منطقه می‌نمایند و شروع به شلیک به شالیزارها می‌نمایند؛ ولی اسدیان و همراهانش از منطقهٔ محاصره خارج می‌شوند و پس از دو ساعت از نقطه‌ای دیگر از میان شالیزارها بیرون می‌آیند. در این هنگام آنها تصمیم می‌گیرند برای ادامهٔ راه ماشینی را مصادره کنند اما آنها تصمیم به توقف ماشینی می‌گیرند که دادستان در آن سوار بوده و محافظان مسلح او با دیدن آنها، بلافاصله آنان را به گلوله می‌بندند. مرگ سیامک اسدیان را رژیم جمهوری اسلامی برای خود یک پیروزی بزرگ خواند و آنرا بعنوان نتیجه درخشان «طرح الحدید» ذکر کرد. دربارهٔ این فرمانده انقلابی در کتاب «شورشیان آرمانخواه» آمده است: «در شهریور ماه سال ۶۰ سیامک اسدیان معروف به اسکندر رئیس عملیات نظامی و یک چریک با تجربه از دوران اشرف (حمید)، به همراه دو تن از اعضا در نزدیکی آمل در درگیری کشته شد. در نتیجه، این امر نشانه پایان تلاش‌های اقلیت برای سازماندهی هرگونه مقاومت مسلحانه در برابر جمهوری اسلامی در خارج از کردستان ایران شد. در واقع، پس از مرگ اسدیان پشت اقلیت شکست…»
محاصره بیرانوند
بعد از انتشار دهان به دهان خبر کشته شدن سیامک، با توجه به شناختی که اهالی چغلوندی (بخش بیرانوند فعلی) از سیامک و خانواده اش داشتند، افراد زیادی از جمله خانواده‌های ویس کرمی، طاهری، رشیدی و.. در مراسم هفتم وی شرکت می‌کنند. برای مراسم چهلم اسکندر (سیامک) افراد بیشتری برنامه‌ریزی می‌کنند. وقتی حکومت از مسئله باخبر می‌گردد، شب قبل از چهلم، روستای گرزگل را محاصره کرده و روز مراسم افراد زیادی را دستگیر و به افرادی تیراندازی می‌کنند. این مسئله باعث خشم و اعتراض ساکنین این بخش می‌شود. احتمالاً هدف سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از این محاصره، جلوگیری از راهپیمایی مردم و از آن مهمتر، دستگیری افرادی بود که مدت زیادی به طور جدی در تعقیب دستگاه‌های امنیتی بوده‌اند و احتمال می‌رفت در مراسم چهلم سیامک اسدیان شرکت کنند. همین اتفاق افتاد و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی توکل اسدیان، نوراله اسدیان، محمد حسن بهادری طولابی، حمید رضا نصیری مقدم، عبدالرضا نصیری مقدم، اصغر حسینی چگنی، حکمت کردستانی،حمیدرضا بهرامی ،جواد شریفی، محمدحسن آزادی و امید ویس کرمی را که عمدتاً از اعضای سازمان فدائیان خلق (اقلیت) بودند را دستگیر کند. این افراد شکنجه و مدتی بعد اعدام شدند. (گردآوری سیاووشان)
منابع
- «سیامک اسدیان». dialogt. دریافت‌شده در ۷ مارس ۲۰۱۴.
- «مردگان این سال، عاشق‌ترین زندگان بودند!». عصر نو. ۲ آذر ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۱۰ آبان ۱۳۹۳.
- شورشیان آرمانخواه، نوشته مازیار بهروز
- کتاب چریکهای فدایی خلق، نوشته محمود نادری
- نشریه کار ارگان سازمان چریکهای فدایی خلق ایران (اقلیت)
- نشریه الکترونیکی آلترناتیو