سودابه سالم

سودابه سالم (زادهٔ ۱ بهمن ۱۳۳۳ در تهران) موسیقی‌دان و آهنگساز ایرانی است.

سودابه سالم
نام شناسنامه‌ایسودابه سالم
زاده۱ بهمن ۱۳۳۳ ‏(۶۶ سال)
ژانرموسیقی کودکان
موسیقی کلاسیک
موسیقی کلاسیک ایرانی
ساز(ها)پیانو
سازهای اصلی
پیانو
دانشگاهدانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران
علت سرشناسیفعالیت مستمر در زمینه موسیقی کودکان
بنیانگذارارکستر کودکان ایران زمین

زندگی هنری

سودابه سالم ۱ بهمن ۱۳۳۳ در تهران متولد شد. پس از پایان فراگیری موسیقی در هنرستان موسیقی ملی، تحصیلات موسیقی خود را در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پی گرفت. بعد از پایان تحصیلات، همکاری خود را با کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد.[1]

او سال‌ها به‌طور مستمر در زمینه موسیقی کودکان با رویکرد استفاده از عناصر موسیقی ایرانی و بومی فعالیت کرده‌است.[1] وی همچنین دوره‌هایی را در زمینه موسیقی درمانی، خلاقیت و آموزش موسیقی در اتریش گذرانده‌است.[2] پشنگ کامکارهمسر و نیریز و سیاوش کامکار فرزند وی هستند.[3] او در سال ۱۳۷۷ جایزه بهترین موسیقی را از جشنواره تئاتر دریافت نمود.[4]

در مهر ۱۳۹۲ در مراسم جشن خانه موسیقی ایران، از سودابه سالم به همراه چند تن از چهره‌های پیشکسوت موسیقی ایران تجلیل و تقدیر بعمل آمد.[5]

فعالیت‌های هنری

از جمله فعالیت‌های سودابه سالم به موارد زیر می‌توان اشاره نمود:

آموزش موسیقی کودک،[6] آهنگسازی موسیقی کودک،[4] پایه‌گذاری متد آموزشی «بازی‌های آوازی»،[7] تأسیس و سرپرستی «ارکستر کودکان ایران زمین» (۱۳۷۴)،[8] تشکیل و سرپرستی «گروه موسیقی کودکان بم»،[9] تشکیل و سرپرستی گروه موسیقی «ودا»،[10] پروژه موسیقی درمانی (به مدت ۱ سال) با همکاری یونیسف در کانون اصلاح و تربیت،[4] موسیقی درمانی در شهرستان بم پس از زلزله (به مدت ۸ ماه)،[4] همکاری با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان،[1] آموزش موسیقی درمانی،[1] همکاری با مراکز درمانی کودکان استثنایی[1]

آثار هنری

از میان آثار موسیقی سودابه سالم می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • فیلم آموزش ریتم «طبلک» ۱۳۹۲[11]
  • مجموعه صوتی تصویری «ترانه‌های کودکی» ۱۳۹۲[12]

آلبوم موسیقی

  • «زیر گنبد کبود» ۱۳۹۴[13]
  • «سه پرده شاهنامه» ۱۳۹۴
  • «بازی‌های آوازی ۱» با تنظیم «کارن همایونفر» ۱۳۹۵[14]
  • «بازی‌های آوازی ۲» ۱۳۹۵[15]
  • «بازی‌های آوازی ۳» ۱۳۹۵[16]
  • «بازی‌های آوازی ۴» ۱۳۹۵[17]
  • «ترانه‌های چرا چرا؟» ۱۳۹۶

کتاب

  • «بخوان با من بساز با من ۱» - اثر برگزیده شورای کتاب کودک ۱۳۸۴[18]
  • «آموزش موسیقی در مدارس دوره ابتدایی» ۱۳۸۶[14]
  • «بخوان با من بساز با من ۲» ۱۳۸۷[19]
  • «طبلک» (خودآموز موسیقی) ۱۳۹۰[20]

پانویس
  1. «سودابه سالم بازیهای آوازی را در تالار وحدت اجرا می‌کند». خبرگزاری فارس. ۱۶ آبان ۱۳۹۶.
  2. «ارکستر ایران زمین به سرپرستی «سودابه سالم» کنسرت می‌دهد». موسیقی ما. ۱۸ آبان ۱۳۹۷.
  3. امید محسنی (۸ آبان ۱۳۸۲ - شماره ۳۲۱۰). «گفتگو با پشنگ کامکار و سودابه سالم - برزخ آموزش». روزنامه همشهری. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  4. «سودابه سالم». انتشارات سوره مهر.
  5. «تقدیر از هنرمندان پیشکسوت رشته‌های مختلف موسیقی». خانه موسیقی ایران. ۲۳ مهر ۱۳۹۲.
  6. «سودابه سالم دوره‌های آموزشی برپا می‌کند». خبرگزاری ایسنا. / ۲۱ اسفند ۱۳۹۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  7. «سودابه سالم». موسیقی ما. ۱۳۹۵.
  8. علیرضا مرادی. «موسیقی مهارت‌های زندگی را به کودکان می‌آموزد». دفتر موسیقی وزارت ارشاد.
  9. ابوالحسن نجوا (۱۰ نوامبر ۲۰۰۴). «توقف فعالیت گروه موسیقی کودکان بم». بی‌بی‌سی فارسی.
  10. «اجرای قطعات فولکلور ایرانی». موسیقی ایرانی. ۲۹ بهمن ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۸.
  11. «سودابه سالم فیلم آموزش ریتم «طبلک» را برای کودکان ساخت». خبرگزاری آریا. ۵ خرداد ۱۳۹۲.
  12. «ترانه‌های کودکی منتشر شد». موسیقی ما. ۱ مرداد ۱۳۹۲.
  13. «آلبوم «زیر گنبد کبود» در کاخ نیاوران رونمایی شد». میراث آریا. ۱۸ مهر ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ آوریل ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۸.
  14. «سودابه سالم با یک کتاب و یک آلبوم». روزنامه سرمایه. ۳ تیر ۱۳۸۶.
  15. «سه پرده از شاهنامه». موسیقی ایرانیان. ۱۷ اسفند ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۸.
  16. «انتشار سومین بخش از بازی‌های خلق شده توسط مادران ایرانی». خبرگزاری ایلنا. ۲۴ خرداد ۱۳۹۵.
  17. «بازی‌های آوازی ۴». روزنامه دنیای اقتصاد. ۴ شهریور ۱۳۹۵.
  18. «بخوان با من، بساز با من» اثر برگزیدة شورای کتاب کودک شد». سوره مهر. ۲۴ دی ۱۳۸۵.
  19. «جلد دوم کتاب موسیقی «بخوان با من، بساز با من» منتشر شد». آفتاب. ۲ تیر ۱۳۸۷.
  20. «کتاب آموزشی "طبلک" منتشر شد». خبرگزاری مهر. ۲۳ مرداد ۱۳۹۰.

منابع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.