سواش‌پلیت

مجموعهٔ سواش‌پلیت دارای دو بخش اصلی است. «سواش‌پلیت ایستا» و «سواش‌پلیت گردان». بخش ایستا که بخش بیرونی است، دور تا دور دکل اصلی قرار دارد و بوسیلهٔ گروهی از میله‌های اتصال، به اهرم و سکان خلبان وصل است. این بخش هرگز نمی‌گردد ولی می‌تواند به همهٔ زاویه‌ها گرایش پیدا کرده و متمایل شود و همچنین در راستای عمودی، بالا و پایین برود. تمامی دستورهای خلبان به این بخش منتقل شده و تنظیم‌های بخشهای بالایی و اتصال‌ها و تیغه‌ها و غیره، همگی پیرو «سواش‌پلیت ایستا» هستند. سواش‌پلیت ایستا نباید هیچگونه گردشی داشته باشد؛ بنابراین معمولاً دارای یک کشویی (اسلایدر) است که از چرخیدن جداگانهٔ آن جلوگیری می‌کند.

بخش درونی سواش‌پلیت که گردان است، بوسیلهٔ یک بالبرینگ بر بالای سواش‌پلیت ایستا قرار گرفته‌است ولی هیچگونه اتصالی با بخش ایستا ندارد؛ سواش‌پلیت گردان این اجازه را دارد که بهمراه دکل بالگرد بچرخد. یک افزونهٔ ضدگردش باعث می‌شود که سواش‌پلیت گردان، همیشه با سرعت تیغه‌های پروانه گردش کند و به‌طور مستقل و جدا از تیغه‌ها نچرخد؛ در غیر اینصورت اگر سواش‌پلیت درونی به‌طور مستقل از پروانه بالگرد دور خود بچرخد، گشتاور به اتصال‌های تنظیم‌کننده و کنترلگر منتقل شده و آنها را خراب می‌کنند و میله‌های فشاری (پوش‌راد) به اصطلاح می‌بُرند.

سواش‌پلیت در حال حرکت گردشی و زاویه‌ای
۱-سواش‌پلیت ایستا (دیسک سبز)
۲-سواش‌پلیت گردان (دیسک سرخ)
۳-میله‌های اتصال مکانیکی به ابزار خلبان
(میله‌های آبی)
۴-دکل ایستا و گردان (شفت و روپوش سرخ)

هردو بخش از سواش‌پلیت می‌توانند به‌صورت یک مجموعهٔ یکپارچه با هم در راستای عمودی بالا و پایین روند. سواش‌پلیت گردان به شاخک‌های نگهدارندهٔ تیغه پروانه متصل است که توسط پین قفل می‌گردد. سواش‌پلیت گردان در همهٔ بالگردها وجود دارد ولی برخی بالگردها بدون سواش‌پلیت ایستا هستند. مکانیزم جایگزین برای آنها ترکیبی از پلتفرم استوارت و مفصل همه‌کاره است. سواش‌پلیت بالگردهای کوآکسیال، به دلیل داشتن پروانه‌های هم‌محور بسیار پیچیده‌تر از سواش‌پلیت در بالگردهای دیگر است که یک پروانه بر روی یک دکل دارند.