سهیل نفیسی

سهیل نفیسی در ۵سالگی با ملودیکایی که از پدرش هدیه گرفته بود با موسیقی آشنا شد. بعدها آکاردئون و ارگ کوچک جایگزین ملودیکا می‌شوند.[2]

در ۱۴سالگی صاحب گیتاری می‌شود که سفر او را به دنیای موسیقی میسر می‌کند. ملاقات با نوازندگان و مدرسان گیتار در تهران و کانون گیتار کلاسیک و آشنایی با ابراهیم منصفی شاعر و ترانه‌سرای جنوبی باعث جدی شدن کار او شده‌است. به قول نفیسی در هرمزگان کمتر خانه‌ای است که نواری از منصفی نداشته باشد.[2]

نفیسی ۲۳سال از عمرش را در بندرعباس زندگی کرد. در این ایام، با ابراهیم منصفی، رامی، آشنا شد. این آشنایی، سال‌ها بعد منشأ آلبوم ترانه‌های جنوب وی شد و آن‌طور که خودش می‌گوید آوازهای جنوبی‌اش او را ادامه می‌دهند و پاره‌ای از خودش و گذشته‌اش هستند.[2][3]

سهیل نفیسی هم‌اکنون در تهران زندگی می‌کند و حرفهٔ اصلی او نجاری است.[3]

در دوران جوانی، سهیل نفیسی دست به ساخت و اجرای موسیقی برای چند فیلم کوتاه و بلند زد. سهیل نخستین‌بار با انتشار آلبوم ری‌را که از شعر نو شاعرانی چون احمد شاملو، نیما، اخوان ثالث و... استفاده کرده بود خود را به عنوان علاقمندان موسیقی معرفی کرد.[4] پس از آن، با برگزاری تعدادی معدود کنسرت و انتشار دو آلبوم دیگر به نام‌های ترانه‌های جنوب و چنگ و سرود، ارتباط خود را با دوست‌داران موسیقی خود حفظ کرد. به گفتهٔ خود او، شعر معاصر، افق‌های دید او را متأثر کرد.[5]

وی، هم‌زمان با کار بر روی آلبوم ری‌را، کار روی چهارمین آلبوم خود که متمرکز بر اشعار حافظ است را آغاز کرد. سبک کار موسیقی سهیل، آن‌گونه که خود می‌گوید، یک ساز و یک نوازنده است، در مقابل کار بزرگ ارکسترال یا یک گروه موسیقی بزرگ.

۱۳۸۴- ری‌را، نشر موسیقی هرمس

۱۳۸۸- ترانه‌های جنوب، انتشارات ماهریز

۱۳۹۰- چنگ و سرود، نشر موسیقی هرمس

۱۳۹۵- طرح نو، نشر نغمه‌حصار