سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنائی
آموزش و پرورش دانش‌آموزان استثنایی در ایران از حدود ۹۰ سال پیش و توسط افراد علاقه‌مند، به صورت داوطلبانه و در بخش غیردولتی آغاز شد. سپس در سال ۱۳۴۷ دفتری به نام آموزش کودکان و دانش‌آموزان استثنایی در وزارت آموزش و پرورش تشکیل و فعالیت‌ها در قالب مدارس استثنایی و کلاس‌های خاص شکل دولتی و رسمی به خود گرفت. توجه وسیع و همه‌جانبه نظام جمهوری اسلامی به آموزش و پرورش و توان بخشی کودکان استثنایی سبب شد تا سازمان آموزش و پرورش استثنایی در سال ۱۳۷۰ با تصویب مجلس شورای اسلامی تأسیس شده‌است.[1] رئیس این سازمان معاونت وزیر آموزش و پرورش را برعهده دارد.[2] این سازمان بیش از ۱۰۰هزار دانش‌آموز استثنایی را در هفت گروه تحت پوشش قرار داده‌است.
- دانش‌آموزان با نیازهای ویژه ذهنی (کم توان ذهنی)
- کودکان و دانش‌آموزان آسیب دیده شنوایی
- کودکان و دانش‌آموزان آسیب دیده بینایی
- کودکان و دانش‌آموزان دارای مشکلات ویژه یادگیری
- کودکان و دانش‌آموزان دارای مشکلات رفتاری و هیجان
- کودکان و دانش‌آموزان دارای مشکلات جسمی – حرکتی
- کودکان و دانش‌آموزان دارای مشکلات با معلولیت‌های چندگانه (چند معلولیتی)
| Special Education Organization | |
|---|---|
| سازمان آموزش و پرورش استثنایی
| |
| اطلاعات کلی سازمان | |
| بنیادگذاری | ۱۳۷۰ هجری شمسی |
| حوزهٔ قدرت | ایران |
| عالی‌ترین مقام سازمان | سید جواد حسینی |
| وبگاه | |
| Official website | |
ساختار
این سازمان بطورکلی از دو معاونت و یک اداره کل به شرح زیر تشکیل شده است:
- معاونت برنامه‌ریزی آموزشی و توانبخشی
- معاونت پیشگیری و تشخیص
- اداره کل توسعه مدیریت و پشتیبانی
در حال حاضر سید جواد حسینی ریاست این سازمان را به عهده دارد.
جستارهای وابسته
منابع
- «اساسنامه سازمان آموزش و پرورش استثنایی». مرکز پژوهش مجلس شورای اسلامی. دریافت‌شده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۷.
- «خطر حذف «معاونت تربیت‌بدنی» از ساختار آموزش و پرورش/ معاونت‌های «ابتدایی» و «متوسطه» ادغام نمی‌شوند». خبرگزاری فارس. ۲۰۱۷-۱۱-۲۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۱۲-۲۶.