زن فرودگاه فرانکفورت
زن فرودگاه فرانکفورت مجموعه داستانی از منیرو روانی‌پور است.
| نویسنده(ها) | منیرو روانی‌پور |
|---|---|
| کشور | تهران |
| موضوع(ها) | مجموعه داستان |
| گونه(های) ادبی | سبک‌های متفاوت از جمله رئالیسم، رئالیسم جادویی و سوررآلیسم |
| ناشر | نشر قصه |
تاریخ نشر | پاییز ۱۳۸۰ |
| شمار صفحات | ۱۴۰ |
چاپ نخست این کتاب در پاییز ۱۳۸۰ توسط نشر قصه در تهران منتشر شده‌است و ۱۴۰ صفحه دارد. خانم روانی‌پور در این مجموعه از سبک‌های متفاوتی از جمله رئالیسم، رئالیسم جادویی و سوررآلیسم استفاده می‌کند و در بعضی از داستان‌های رئالیستی مدرن آن به افرادی اهل قلم، خود-تبعیدگر یا پناهنده می‌پردازد.[1]
داستان‌ها
این مجموعه شامل ۱۴ داستان است:
- کافه‌چی
- ماریا
- زن فرودگاه فرانکفورت
- مانا
- فروپاشی
- دریاچه
- دیدار
- کشتی‌شکستگان
- دلدادگان نامی ندارند
- میو
- سه زن
- گل‌های ماگنولیا
- ملاقات ویژه
- در غربت
منابع
- منیرو روانی‌پور، زن فرودگاه فرانکفورت، نشر قصه (تهران)، ۱۳۸۰
- فتح‌الله بی‌نیاز، در اسارت تردید- نگاهی به کتاب «زن فرودگاه فرانکفورت»، روزنامه ایران ۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۱
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.